Φτιάχνεις όλη μέρα σχέδια στο χαρτί,

γράφεις, μουτζουρώνεις πια το κάθε τι.

Λόγια του αέρα τρέχουν στο γυαλί

και την πόρτα κλείνεις σαν φυσάει πολύ.

Πλαστικές σημαίες κρύβουνε τη γη,

γίνανε σκουπίδια μέχρι την αυγή.

Άνθρωποι που μοιάζουν σαν αγάλματα,

γέλιο πια δεν βγάζουν, ούτε κλάματα.

Άδειοι είναι οι τοίχοι και άγρια η λησμονιά

και δεν ξημερώνει πια στη γειτονιά.

Γράφεις όλη μέρα γράμματα σκυφτός,

άδειος από λέξεις, άσημος…

*!*!*!*

*!*!*!*

*~*~*~*~ Χορεύγω ! ! !*~*~*~*



Χαμογελαστα ΕντεxνΑλμενιzα στην ακρογιαλια

τ ' αγρεμενα κυματα μ' απιθωναν φιλια . . .

Στο προσωπομμ μια τρυφεροδροσαδα παλια

να μπλεκεται με τα…

*!*!*!*

*~*~*~*~ ΛΑΤΡΕΙΑς ΦΩς . . . *~*~*~*…

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Με της αυγής τα χρώματα,
Μοσχοβολούμε αρώματα,
Σε μουσκεμένα οδοστρώματα,
Νιώθουμε μερώματα.

Με εγκάρδια αφιερώματα,
Ξεπερνούμε ζαρώματα,
Σε ξεβαμμένα επιστρώματα,
Φτιάχνουμε φτερώματα.

Με των κορμιών ιδρώματα,
Δεχόμαστε φανερώματα,
Σε φορτωμένα καταστρώματα,
Μοιάζουμε πληρώματα.

+ 28/7/16
Παντελής.
καλό μας (ξ)ημέρωμα!!!

Έπαινος στον Ε΄Ποιητικό Διαγωνισμό

Καισάριος Δαπόντες (Δήμος Σκοπέλου)

Κάθε πρωί της ξενιτιάς ο ήλιος χρυσολάμπει.

Μα μένα την καρδούλα μου φωτίζει μια νυχτιά,

που απλώνεται κει στα βουνά. Κι είναι νεκροί οι κάμποι,

κάποιας πατρίδας που στο νου μου, πάντα τριγυρνά.

Το άρωμά της δεν ξεχνώ, είναι της μάνας μύρο.

Απλώνονταν απ΄ την αυλή, ως κάτω στο ποτάμι.

Κυρτή στ΄ αναχώματα, η λεύκα όπου θα γύρω

και η ψυχή…

Άσπρα καράβια τα όνειρα μου

μου έλεγες όταν ήμουνα μικρό

Τώρα τα καράβια ταξιδεύουν

μέσα σε σελίδες γεμάτες ωκεανό

Είναι τα ταξίδια της ζωής μου

Που στιχοταξίδευσα μικρό

Είναι τα ταξίδια του ονείρου

Που μου χάρισε η ζωή

Μέσα σε ένα τεράστιο ωκεανό

Π.Σ.…

Πίστεψε το όνειρο

ξέσκισε με τα δόντια σου και τις λέξεις σου το λευκό σκοτάδι 

Λάτρεψε ο,τι μισούν οι άλλοι

γέννησε αυτά που θέλουν να σου σκοτώσουν 

Τίποτα δεν σε κρατά ή μάλλον τα πάντα

οι αλυσίδες στο κορμί σου 

τα ανεξίτηλα σημάδια στα χέρια σου

Αλλά μην σταθείς λεπτό 

πάλεψε μην θυσιαστείς , θυσίασε 

μην βιαστείς απλά τρέξε

*!*!*!*

*~*~*~*~ μΜοσκοβολιές Νοτιzμένες ΒροxοΣτάλες ! ! ! *~*~*~*…

Διδάσκεται ἡ συγγραφή;

~~

Κλινοσοφιστεῖες

νέου τύπου γραφῆς,

ἄν καὶ ὅλα τὰ γραπτὰ μὲ τὴν ἀλφαβήτα γράφονται.

~

Γιὰ…

*!*!*!*

*~*~*~*~ μΜΕΛΙΟΜΕΘΥΣΤΙΚΟΝ…

*!*!*!*

*~*~*~*~ ΜΑΣΤΙΧΟΔΕΝΤΡΟ ! ! ! *~*~*~*…

*!*!*!*

*~*~*~*~ ΑΜΠΑΡΩΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ . & _ *~*~*~*…

*!*!*!*

*~*~*~*~ ΑΝΤΑΜΑ ΣΟΥ ΟΝΤΑΝ ΜΜΕ ΘΕς . & _ *~*~*~*…

*!*!*!*

*~*~*~*~  ΣΤΑ ΜΑΘΙΑ Τς ΑΓΑΠΗςΜ ΜΜ . & _ *~*~*~*…

*!*!*!*

*~*~*~*~ ΧΑΡΜΟΛΥΠΗ ΜΙΑς ΑΥΓΗς ! ! ! *~*~*~*…

Ένα παλιό συναίσθημα εμφανίστηκε                                                                                                                           κάτω από ένα ταξίδι δέκα ωκεανών

Ένα βαθύ σκοτάδι σχηματίστηκε                                                                                                                                 μεσα από ένα ονειρο τριών κυμάτων                  

Ο φόβος  ταυτίστηκε  με την αγάπη                                                  …

Διδάσκεται ἡ συγγραφή;

Πρέπει νὰ εἶσαι πολὺ ψώνιο,

γιὰ τὰ πανηγύρια,

ἄν νομίζεις ὅτι διδάσκεται ἡ συγγραφή.

Καὶ πολὺ πρόστυχος,

γομάρι σκέτο, χυδαῖο ἄν πουλᾶς διδασκαλία συγγραφῆς.

Μὴ μπερδεύουμε τὸ Μάθημα τῶν Νέων Ἑλληνικῶν, ὅπου

μαθαίνεις νὰ ἀναγνωρίζεις τὶς ἀρετὲς ἤ καὶ τὰ σφάλματα

ἑνὸς λογοτεχνικοῦ δημιουργήματος,

ὅταν δηλαδὴ καλλιεργούμαστε

γιὰ νὰ μὴν εἴμαστε…

Γιάννης Καραντώνης

Δεν Ξέρω

Δεν ξέρω αν αγαπώ.

Δεν ξέρω αν μισώ.

Δεν ξέρω τίποτα.

Γιατί ζω, γιατί είμαι εδώ, γιατί υπάρχω.

Ένα μόνο ξέρω. Ξέρω τι θέλω.

Δεν είναι πλούτοι, δόξα, πράγματα ρηχά, 

δίχως αξία για τον άνθρωπο. Δίχως μέλλον για ζωή.

Ζητάω μόνο μια ανάσα. Μια ανάσα ζωής, μια ανάσα έρωτα, μια ανάσα πριν από το τέλος.

Μέσα σ’ έναν κόσμο κενό, άδειο,…

Ανοίγει η αυλαία. Ο κόσμος κάθεται στη θέση του

Σα μια σειρά στρατιωτών. Αμίλητοι, αγέλαστοι.

Θεοί που στο τέλος θα σε κρίνουν.

Η αυλαία έκλεισε. Άλλη μια επιτυχημένη παράσταση.

Για άλλη μια φορά δεκάδες κόσμου θα σου σφίξει το χέρι.

Εσύ θα φορέσεις το χαμόγελο και θα τους κοιτάς.

Δίχως να ξέρεις τι είναι αυτό που αντικρίζεις.

Πήρες τη δόξα που με λύσσα και μανία κυνηγούσες.

Ξεχνώντας τι θα πει αγάπη, τι θα πει ιδανικά.

Οι άνθρωποι σε θαυμάζουν.…