Πόσα ταξίδια κάναμε στις γειτονιές του Άδη,

σημαδεμένα σώματα, νευρώσεις του μυαλού,

ώρες που 'γράψαν θάνατο, που μύρισαν σκοτάδι

γιατί απ' αλλού κινήσαμε και φτάσαμε αλλού.



Πόσα ταξίδια κάναμε σε νοητούς λιμένες

με δυο ρουθούνια γυάλινα σε τόπους μακρινούς,

ζωές που παραδόθηκαν σε ψεύτικους ποιμένες

σταθμοί που γράψαν θάνατο για τους…

Πες μια καλημέρα με χαμόγελο στη ζωή

κι ας είναι νύχτα...

κι ας μην είναι όπως σ’ αρέσει αυτή

σε κάθε στροφή της θα βρεις

μια κρυμμένη σειρήνα και να την αφουγκραστείς

είσαι σαν χελιδόνι που το’ χουν κλείσει στο κλουβί

προσπάθησε όμως να γίνεις πεταλούδα

και να βγεις απ’ το παράθυρο κάποια στιγμή

Στις…

Αλχημείες!



Μιας θάλασσας φανταχτερής

οι ρέουσες εκφάνσεις 

ανοίγονται με σχήματα

αθρόες αναπλάσεις. 



Κυματιστές οι όψεις της

σ` ανάριες οπτασίες

παντός καιρού το πνεύμα της

διαλύει δοξασίες.



Αρωματίζονται μ` αυγής 

τ` αγέρα απολήξεις 

και δειλινού τις φέρουσες 

μοιραίες παρορμήσεις .



Δια…

Τα χείλη σου σκέτη γλύκα,

στάζει το μέλι με φιλιά,

στα μάτια σου που βρήκα,

την φωτεινή αντηλιά.



Η γοητεία σου θαμπωτική,

σε κοιτώ κι από πάθος λιώνω,

είσαι γυναίκα ερωτική,

σ’ αγαπάω στο δηλώνω.



Είσαι το φως μες στην ψυχή,

που φέρνει γαλήνη κι αρμονία,

κι έγινε όμορφη η ζωή,

διώχνοντας την μελαγχολία.



Η φύση…

Σηκώνοντας  το  βαρύ  σταυρό …

  Κουπλέ

Μπορεί, να έφυγες 

ταξίδι, σ’ άλλους  κόσμους

σ’  άγνωστους  ουρανούς

δίχως , επιστροφή.

Μ’ εγώ, σε νιώθω 

τρυφερά, πάνω απ’ τους ώμους

η  παρουσία  σου…

Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική. Ο καθένας δεν ήξερε τι να κάνει σε αυτό το περιβάλλον. Όλοι όμως ήταν επιφυλακτικοί απέναντι σε αυτό που είχαν να αντιμετωπίσουν, παρόλο που δεν ήξεραν τι είναι αυτό. Όλοι ήταν καθισμένοι και περίμεναν να δουν πως θα συνεχίσει εκείνη η ατελείωτη νύχτα. Και πράγματι ήταν ατελείωτη. Οι ώρες ήταν σαν μισές μέρες, και το τικ – τακ του ρολογιού ήταν αυτό…

Θέλει κιθάρες το κρασί,

το δίκιο πολυβόλα,

θέλει κι η Επανάσταση

συντρόφια μες στα όλα.



Νά 'βγουν να βάψουνε τη Γη

κόκκινη σαν το αίμα,…

ΣΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ ΤΟ ΤΕΜΠΛΟ

Όταν θα γίνω αεράκι,

να πάω να βρω το Θεούλη,

ψηλά θα στρώσω γιατάκι,

στης Πίνδου το καραούλι,

να ψέλνω με το βοριά,…

ΟΙ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

Οι πεταλούδες που πετούν

να πέσουν στη φωτιά,

ήταν στην πρώτη τους ζωή,

παιδιά αναρχικά.



Κάψαν ό,τι τους έκαιγε,…

ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΩ ΣΕ ΠΕΝΤΕ ΓΕΝΝΙΕΣ

                                   (…του Λάμπρου)  

Αν ήμουν κόρακας, χρόνια διακόσια να ζήσω,

δάσκαλος τσίφτης θα πάαινα στην Πίνδο ψηλά,…

Έλα μια νύχτα να σε δω,

χρόνια σε περιμένω

στη μπόρα και στον κεραυνό

πουλάκι λαβωμένο.



Μα πριν να μπεις, να θυμηθείς

την πόρτα να…

ΚΡΑΤΑ,ΚΑΛΗ ΜΟΥ...

Ντύσου, καλή μου, το φως το ζεστό της αυγής,

όμορφη, αστόλιστη σαν τα σπουδαία της Γης.

Ντύσε βραχιόλι τ' ασήμι της κρύας βροχής.



Ντύσου , καλή μου!…

ΟΤΑΝ «ΤΑΞΙΔΕΨΕ» Ο ΠΑΤΕΡΑΣ

Όταν "ταξίδεψε" ο πατέρας,

ταξίδι έλειπα κι εγώ...

Στ' Αη-Γιώργη αυτός τα κυπαρίσσια,

στου μπαρμπα-Σαμ τη γη εγώ.…

ΜΟΥΡΓΚΑΝΑ

Αητός, αητό δασκάλευε

απάνω στη Μουργκάνα,

με τεφτεράκια πέτρινα

και μολυβάκια-κράνα :



"-Εδώ να κάτσεις μάγκα μου,…

ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΤΕ;

Πού θα πάτε, πού θα πάτε! Κομποδιάστε τα κλεμένα,

κρύψτε και τ' ασημικά σας, να τα χαίρεται η σκουριά.

Θα 'βγουμε κι εμείς παγάνα, θα σας εύρουμε ως τον ένα,

και στην πόλη…

ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ

Κράτησε μου το χέρι,

Αγόρι μου δειλό,

Να γίνουμε μαζί ταίρι,

Από νερό και πυλό.

Ν’ ανάψουμε αγιοκέρι,

Να μου γελάς και να γελώ,

Με ανθάκια στο παρτέρι,

Να παίζουμε τον αυλό.

Άφησε το μαχαίρι,

Αγόρι μου τρελό,

Πάμε σε αύρα μέρη,

Βάρκα γιαλό-γιαλό.

Να νιώσουμε καλοκαίρι,

Να με φιλάς, να σε φιλώ,

Μ’ όστρακα στο πανέρι,

Να πίνουμε κρασί παλιό.

+…

Τα σακίδια με τ’ απίδιa





Στην αρχαία εποχή

λεβεντόμορφοι θεοί

κι αφρατόκορμες θεές

κατεβαίναν και στη γη

για να κάνουν κολιγιές ˙

κάνανε κι αυτοί αρπαχτές

μα εκάνανε και χάρες

όταν θέλαν να κερδίσουν

των ανθρώπων τις καρδιές.



Στην Αθήνα η Αθηνά

πρόσφερε ωραία ελιά

κι ο μεγάλος Ποσειδώνας

ένα άτι της Κοκόνας.



Τώρα,

που δεν έχουμε θεούς

και υπάρχει μόνο ένας

μα δεν τον θωρεί κανένας,

γιατί ανέβηκε…

Ανήσυχοι που ναι είναι οι ποιητές,

ποτέ δεν ησυχάζουν,

από παντού εμπνέονται

και γράφουν, πάντα γράφουν..

Ακόμα και στην βόλτα τους

οι ποιητές θα γράψουν.

και σ΄άνοιχτό παράθυρο,

και πέρα απ΄τα ακρογιάλια

κοιτάζοντας τα…