ΚΡΥΨΕΜΕ ΣΤΟ  ΝΟΥ  ΣΟΥ

Προσπαθώ να σε μισήσω

κι άλλο τόσο σ΄Αγαπώ

είναι  ο Ήλιος που με δένει

με του χώρου το (Θεό) . . .

Είσαι Κρίνο που Ανθίζει

μες τη βαρυχειμωνιά

και  η Αύρα σου σκορπίζει

των Αγγέλων ζεστασιά . .

Δώσε μου γλυκά τα χέρια

για να σμίξουν οι καρδιές

και ο Χρόνος να ξεφύγει

απ του Αγέρα τις πληγές  .

ΜΙΚΡΗ ΣΙΩΠΗ





Ο ήλιος βούτηξε στην αέναη θάλασσα της νύχτας ..

Πέτρωσαν τα χαμόγελα των παιδιών…

Ο αγέρας προσκύνησε τη χαρμολύπη.

Το τίποτα ανασηκώθηκε από τη μικρή-μεγάλη θέση του ..

Το ξαφνικό γονάτισε μπροστά στην ησυχία του πανδαμάτορος χρόνου…

Ένας ήχος ξάφνιασε με την ηχώ του τον εαυτό του που αναγεννήθηκε..

Η σιωπή ένοιωσε στο πλάϊ της την δημιουργική ηρεμία.

Η χαρά έσμιξε με τη ριζοβόλω θέση του χώρου…

Γιατί η σκέψη μου πάντα γυρίζει

σε κάποιες εικόνες ξεθωριασμένες πιά

Πάντα τις νύχτες με ταξιδεύει

σε μια πατριδα που είναι μακριά

        Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Θυμάμαι πως ήμουν ακόμη παιδί

βλαστάρι σπασμένο μεγάλη πληγή

Μονάχα στα όνειρα μου ταξίδευα εγώ

είχα τον ουρανό και τ΄άστέρια οδηγό

Σε…

Χθές βράδυ που καθόμουνα έξω απ΄το ταβερνάκι

μου ήρθε ξάφνου στο μυαλό εκείνο το βραδάκι

Είχε φεγγάρι ολόγιωμο και τόσο φωτεινό

σαν το δικό σου πρόσωπο γλυκό κι αγγελικό

          Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Θα σ΄αγαπώ μου έλεγες γλυκά και τρυφερά

εμεις οι δυό θα ζήσουμε…

Πληγή αβάσταχτη είναι η μοναξιά

που σε τρυπά όταν τις νύχτες ξαγρυπνάς

Σαν την βελόνα ελπίδες κι όνειρα κεντά

και σ΄αγνωστα μονοπάτια τα σκορπά

         Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Μόνο εσύ αν ερωτευτείς καρδιά

μπορείς να διώξεις μακριά τη μοναξιά

Βγάλε με…

Βλεπω πρόσωπα χλωμά πρόσωπα κουρασμένα

μάτια θολά και απλανή μάτια απεγνωσμένα

Ψάχνουν για όνειρα-όνειρα που πήγανε χαμένα

και τις ελπίδες να πηδούν τριγύρω απελπισμένα

           Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Κι εγώ θαρρώ μαζί τους πως ζώ

στα όνειρα που χάνονται μα δεν…

Πονάει ο κόσμος φθείρεται

φωνάζει απελπισμένα

Σε τούτη την παλιοζωή

στον φθόνο και στο ψέμμα

Ζητά το δίκιο του να βρεί

μα ποιός θα του το δώσει

Κανείς δεν βρίσκεται κοντά

χέρι να του απλώσει

Παλιοζωή μας…

Πως μπορείς να φεύγεις  δίχως ένα αντίο

πως μπορείς ν΄αλλάξεις τώρα το τοπίο

Τον γαλάζιο ουρανό γκρίζο για να βάψεις

της ζωής μας τ΄όνειρο για πάντα να διαγράψεις

           Ρ Ε  Φ Ρ Α Ι Ν

Φεύγεις πας ταξίδια  ζείς σε άλλους ουρανούς

Πόσο θες ν΄αντέξω θα μου…

Ο  Παύλος ο Ζήσης κι ο Γιώργης

τρείς φίλοι κι οι τρείς μουσικοί

Μαζί ξεκινήσαν να πάνε

σε μια ξεχασμένη εξοχή ένα πρωί

Τραγούδια θελήσαν να πούνε

σ΄ανθρώπους που ήταν εκεί

Τις νότες τους χάσαν στο δρόμο

και μείνα βουβοί και…

Θυμάσαι ήτανε Άνοιξη

οταν σου έκλεψα το πρώτο το φιλί

Ήσουν της Άνοιξης αυγή

γεμάτη ροδοπέταλα μορφή αγγελική

Μαζί σου τραγουδούσαν τα πουλιά

σου κλέβανε το άρωμα και φεύγανε δειλά

Μα όταν επιστρέφανε αρχίζανε ξανά

να ρίχνουν ροδοπέταλα…

Τρείς άγγελοι μουυ φέρανε φτερά

πήραν τις πίκρες μου και μου΄δωσαν…

Χθές σαν όνειρο γεννήθηκε ένα αστέρι

οχι ψηλά στόν ουρανό μα εδώ στη γή

Δειλά-δειλά μου άπλωσε το χέρι

γέμισε φώς το δειλινό μου άλλαξε τη ζωή

                Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Ένα αστέρι γεννιέται και ηχούν οι καμπάνες

ένα αστέρι γεννιέται κάποιες γίνονται…

Μάτια μου όμορφα γλυκά μου μάτια

μάτια μου μπλέ του ωκεανού παλάτια

Μάτια μου μπλέ μάτια γλυκά

που κρύβουν χιλιάδες μυστικά

          Ρ Ε  Φ Ρ Α Ι Ν

Ποιός Θεός το χρώμα των ματιών σου έχει δώσει

πόσες καρδιές στο διάτα τους έχουν πλανέψει

Ποιός…

Παράξενο το βέμμα σου

θα΄ναι και η καρδιά σου

Παράξενος ο τρόπος σου

θα΄ναι και τα φιλιά σου

      Ρ Ε  Φ Ρ Α Ι Ν

Είσαι ένα αίνογμα τη λύση του δεν ξέρω

πες μου εσύ εάν μπορείς πόσο θα περιμένω

Πόσο καιρό θα χεριαστώ για να σε…

Μπορείς να μπείς στης Ανοιξης τον όμορφο τον κήπο

με τα πολλά τα χρώματα για να μου λές τον στίχο

Εκείνο της αγάπης μας της Άνοιξης τα βράδια

που τραγουδούσες απαλά μεσα απ΄τα φυλλοκάρδια

                  Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Είναι ωραία όταν μπορείς να τραγουδάς γι…

Στους δρόμους σου περπάτησα ζωή

σηκώνοντας στους ώμους μου βαρύ φορτίο

Ζητιάνεψα της μοναξιάς φιλί

της λησμονιάς πρίν πω απόψε το αντίο

         Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Μα εσύ δεν πόνεσες ποτέ

δεν ένοιωσες της πίκρας το σκοτάδι

Δεν νοιάστηκες δεν λυγισες…

Ησουν πουλί ήσουν αητός

ήσουνα χελιδόνι

φωλιά να χτίσεις ήθελες

πλάι σε ένα αηδόνι

Μαζί του για να κελαίδείς

μέσα στο μεσημέρι

Το βραδυ ν΄αποκοιμηθείς

μαζί του να ονειρευτείς

πως γίνατε ένα…

Τα πέλαγα κοιτάζοντας μια νύχτα με βροχή

με βρήκε το ξημέρωμα πλάι στην κουπαστή

Ταξίδευα νύχτες ατέλειωτες και έφευγαν οι μέρες

και μέσα στο παραμιλητό είπα πως φεύγει ο καιρός

               Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Φεύγει περνά και χάνεται δεν έχει γυρισμό

σαν…

Τα χείλη κλειστά πως να μιλήσουν

τα μάτια θολά δάκρυα που θα σβήσουν

Το βλέμμα νεκρό καρδιά πληγωμένη

σαν νότα φάλτσα στο πιάνο που παίζει

           Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Στα μαύρα ντυμένη σαν  να΄σαι σκιά

εκείνον προσμένεις για να΄ρθει…

Καράβια φεύγουν για ταξίδια μακρινά

παίρνουν μαζί τους κάθε ανάμνηση γλυκειά

Αφήνουν δάκρυα πίσω και πόνο μοναξιάς

και μια μάνα μόνη με πίκρα στην καρδιά

           Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Ταξιδεύουν τα καράβια

κι έχουν κρυμμένους…