ΘΥΜΑΣΑΙ--ΣΤΙΧΟΙ ΠΑΥΛΟΣ ΖΗΣΑΚΟΣ Αφιερωμένο στην γυναίκα μου.

[zissakos pavlos]

Θυμάσαι ήτανε Άνοιξη

οταν σου έκλεψα το πρώτο το φιλί

Ήσουν της Άνοιξης αυγή

γεμάτη ροδοπέταλα μορφή αγγελική

Μαζί σου τραγουδούσαν τα πουλιά

σου κλέβανε το άρωμα και φεύγανε δειλά

Μα όταν επιστρέφανε αρχίζανε ξανά

να ρίχνουν ροδοπέταλα στα μαύρα σου μαλλιά

                Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Κι εγώ σαν ένα θεατής φωτογραφίζω στη στιγμή

ολα τα χρώματα που γίνονται αρώματα

Που χάνονται στης δύσης τα πρώτα τα καμώματα

κι έτσι σαν θεατής σου κλέβω ένα φιλί

Θυμάσαι ήτανε Άνοιξη

οταν μου χάρισες το πρώτο μας παιδί

Είχε μορφή αγγελική

γεμάτη ροδοπέταλα σαν να΄σουνα εσύ

Κι εγώ τρελός απο χαρά

σου κλέβω δυό φιλιά τα δίνω στα πουλιά

Να τρέξουνε να φέρουνε μέσα στην αγκαλιά

χιλιάδες ροδοπέταλα απ΄όλα τα κλαδιά.......