Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Φεβρουάριος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (163)

Τα νερομήνια

Την πρώτη και τη δεύτερη τ’ Αυγούστου εβδομάδα

φαίνονται στου ορίζοντα τη θαλασσί αγκαλιά

τα νερομήνια , που μ’ αυτά το κρύο , τη λιακάδα ,

αέρηδες , χιόνια , βροχές μαντεύανε παλιά.

Μα εγώ όταν τ’ αγνάντεψα για τον καιρό δεν είδα

αλλά τα άγρια κύματα που πλησιάζουνε

τα συννέφακια δείξανε πως θά ’ρθει καταιγίδα

με λάθη και με ψέματα που αγάπη τάζουνε.

Τ’ Απρίλη μου μαρτύρησε θύελλα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 18 Φεβρουάριος 2009 στις 0:30 — 12 σχόλια

Μ' έναν έρωτα ξενύχτη

Μ' έναν έρωτα αλήτη
ένα βράδυ τράκαρα.
κι έσβησαν σ' ένα ξενύχτι
όλα μου τα άχαρα.

Από τα δικά μου μέρη
'εκαν' ένα πέρασμα,
έτσι για να μου προσφέρει
το πιοτό του κέρασμα.

Όσο από το ποτήρι
έπινα τον έρωτα
μπήκαν απ' το παραθύρι
μύρια αστέρια αδέσποτα.

--------
Μ' έναν έρωτα ξενύχτη
που μου άπλωσε το δίχτυ
του και μπλέχτηκα,
είδα τον αποσπερίτη
μέσα από το φεγγίτη
και μαγεύτηκα.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 18 Φεβρουάριος 2009 στις 0:00 — 10 σχόλια

Το έπος του Στιχολπάστη (Ε' μέρος)

Αναμονή στη γέφυρα με νεύρα τεντωμένα....,

έρχεται ο ναύτης τρέχοντας με τα βρακιά χεσμένα.!

"Αυτοί είναι κάπτεν κι έρχονται με όρτσα τα πανιά,

οι πειρατές Πολιτικοί, βγήκανε παγανιά..!!!"

Η πιό 'μοβόρικη φυλή όλων των εποχών

οι πειρατές Πολιτικοί, βασανιστές φτωχών,

στο πλοίο κατευθύνονται, αίμα αναζητούν,

έθνη, λαοί ολόκληροι, μπρος τους γονυπετούν..

Καράβι έχουν όμορφο φτιαγμένο από ψευτιά

για καύσιμα την πουτανιά και κάπτεν την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 17 Φεβρουάριος 2009 στις 16:00 — 16 σχόλια

Τα Ποιήματα (1998)

Τα ποιήματα δομούνται από λέξεις
Που απλές τις έννοιές τους κουβαλούσαν
Διαλεγμένες, μία-μία, ξεχωρίζουν
Σαν γυναίκα δίχως κύηση που ψάχνει
Μέσ’ στο πλήθος των παιδιών για το θετό της
«Όχι αυτό, όχι το άλλο, ούτ’ εκείνο,
μα ετούτο είναι μόνο το σωστό μου»

Τα ποιήματα εξευγένισαν τις λέξεις
Και τις πότισαν με άρωμα και κύρος
Τιμητά πολυπετράδια συλλεγμένα
Που στο έργο τού ενός λαμπρά εισβάλλουν
Τη ζωή του ποιητή καταξιώνουν

Προστέθηκε από τον/την Charis στις 17 Φεβρουάριος 2009 στις 13:11 — 8 σχόλια

Η ζώνη αγνότητος

Απόψε το φαντάστηκα

πως ήσουνα κοντά μου

ηλίθια όμως πιάστηκα

δεν ήρθες στον οντά μου

Δεν ήρθες στο τσαρδάκι μου

ψηλέ παλληκαρά μου

και τώρα το κρασάκι μου

το πίνω στην υγειά μου

Ασίκη μου και μάγκα μου

και καραμπουζουκλή μου

να πήδαγες τη μάντρα μου

νά΄παιρνες το φιλί μου

Δεν έρχεσαι και χάνομαι

και φέσι έχω γίνει

χτενίζομαι και φτιάνομαι

θα βάνω και το μίνι

Και θα σου φτιάξω όστρακα

να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 17 Φεβρουάριος 2009 στις 12:30 — 9 σχόλια

Θα σε πάρω Αγκαλιά!

Την πικραμένη σου καρδιά

Απόψε θ’ αναστήσω

Την μαύρη σου την συννεφιά

Με ήλιους να την ντύσω

Και θα σε πάρω αγκαλιά

Παρέα για να βγούμε

Να σε γεμίσω με φιλιά

Στ αστέρια να βρεθούμε

Δως μου ξανά το χέρι σου

Και πιάσε το δικό μου ρεφρεν

Να σπάσουμε πιο γρήγορα

Τα σύνορα του κόσμου

Και θα σου χτίσω μια φωλιά

Μ’ αγάπη να την ντύσω

Θα την ζηλέψουν τα πουλιά

Χαρά να φέρω πίσω

Μες την δικιά μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 17 Φεβρουάριος 2009 στις 11:00 — 9 σχόλια

Ξυπνημα στην Καλντερα

του Μανωλιου

Ο Φαρος αναβοσβηνε ακομα...

Τα γλαροπουλια πετουν στο πρωτο φως

μες στην Καλντερα

λευκες αστραπες ρεουν στον αγερα ,

αφριζοντας τα μαυρα ποταμια του Βασαλτη

η Θηρασια λιγομιλητη...μες την μουνταδα του πρωινου

κι ουτε ενα φως αναμενο , περιμενοντας πρωτη την Ανατολη

Η Παναγια η Θεοσκεπαστη απο ψηλα

θορρει τα γκρεμνα με τα γερακια της ...

Η παντοφλα ξεκινα το πρωτο δρομολογιο της… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την astrojoggi στις 17 Φεβρουάριος 2009 στις 11:00 — 11 σχόλια

3ο βραβείο στίχου του forum Kithara.gr

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΝΕ

Στο παγωμένο σήμερα,

ανέραστα μηνύματα,

ψεύτικα λόγια, εφήμερα,

με πύων αποστήματα.

Θαυματουργά προγράμματα,

για κάθε απορία μας,

με νάιλον οράματα,

χαράζουν την πορεία μας.

Ζωές σε νεκροφάνεια,

και κώμα μακροχρόνιο.

Μια ανάσα απ’ την παράνοια,

απ’ τη θηλιά ή το κώνειο!

(ΡΕΦΡΕΝ)

Αλήθειες που βουλιάζουνε,

σε θάλασσες διλήμματα,

χαμένα χρόνια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 17 Φεβρουάριος 2009 στις 9:18 — 5 σχόλια

ΣΩΣΤΟ ΤΟ ΒΡΙΣΚΩ

ΣΩΣΤΟ ΤΟ ΒΡΙΣΚΩ

Να πάρω το ρίσκο,
σωστό το βρίσκω,
να σ’ υπενθυμίσω,
συ κάνεις πίσω.

Σα τον αντάρτη,
για δική μας πάρτη,
θα πολεμήσω,
δε θα λιποψυχήσω.

Μιλάω ντόμπρα,
και μη πας κόντρα,
να σ’ εξηγήσω,
ίσως σε πείσω.

Τη καρδιά πάρτη,
ας έχεις για σκάρτη,
θα στη χαρίσω,
κι ας μη σε κερδίσω.

παντελής
+ 16/2/09

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 16 Φεβρουάριος 2009 στις 21:30 — 11 σχόλια

Νύχτα χαμογέλασε λιγάκι

Νύχτα χαμογέλασε λιγάκι

Ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά

Άναψε τ’αστέρια σου μ’αγάπη

Με τού έρωτα τη μαστοριά

Νύχτα μη μού κρύβεις το φεγγάρι

Φέξε μου με μιά γλυκειά ματιά

Δεν θα σού ζητήσω άλλη χάρη

Μόνο να της κλέψω δυό φιλιά

Πάρε με μιά βόλτα στα στενά της

Άσε με ν’ανοίξω τα φτερά

Βάλε με βαρκάρη στ'oνειρά της

Και θα σού φυτέψω γιασεμιά

Νύχτα φορεσέ της τα καλά της

Άσε την καρδιά μου να χαρεί

Μάθε μου όλα τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 16 Φεβρουάριος 2009 στις 19:30 — 15 σχόλια

Το Καντύλι της Αγάπης

Στο καντήλι της αγάπης

Στάξανε η αναμνήσεις

Φούντωσε η φλόγα πάλι

Ξέρω πως δεν θα γυρίσεις

Στο δωμάτιο πεταμένο

Είναι ένα δαχτιλύδι

Εκεί το χω αφησμένο

Κι ειν για μένα μαύρο φίδι

Και γυρίζω της σελίδες

Της ζωής μου μία μία

Ψάχνοντας μιλώ για σένα

Μα ελπίδα πια καμία

Στο καντήλι της αγάπης

Όρκοι είναι σκορπισμένοι

Ένα ένα τους μαζεύω

Μιας αγάπης μου χαμένης

Το φιλί σου ξεχασμένο

Βλέπω κ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 16 Φεβρουάριος 2009 στις 17:31 — 11 σχόλια

Ξέρω...σε χάνω

Είπα ένα τελευταίο χαρτί

απόψε να τραβήξω

καρδιά μου,και..ή θα καώ

ή κάτι θα κερδίσω

Προσπάθησα πάρα πολύ

μ΄έναν μονάχα στόχο

να μου απαντήσεις μια φορά

να μπεις σ΄αυτόν τον κόπο

Ξέρω,σε χάνω όνειρό μου

στη νύχτα σβήνεις αργά

όπως το δάκρυ που πέφτει

πάνω σε μια μολυβιά

Να με πληγώσεις θέλησες

μ΄ένα σου μήνυμα λιτό

τόσο...που με διέλυσες

μα εγώ σ΄ευχαριστώ

Τι να κρατήσω από σένα

τίποτα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 16 Φεβρουάριος 2009 στις 11:42 — 12 σχόλια

Το έπος του Στιχοπλάστη (Δ' μέρος)

Το εθνικό συμβούλιο των αρχιστρατηγών

συγκέντρωση αποφάσισε όλων των Γαμητών.

Να έρθουνε από παντού όλοι οι κορυφαίοι,

καλοί, κακοί, ανάποδοι, άσχημοι και ωραίοι.

Την εντολή στη Δήμητρα δίνουν να συγκεντρώσει

τους αρχηγούς των Γαμητών και να τους οργανώσει.

Η Λάμδα Νι και Έψιλον ήρθε με μάτι λαύρο

και η Χρύσα από τη Βέροια με δυό κιλάκια μαύρο...

Η φίρμα Πειραιώτισσα μ' ένα ταγιέρ λινό,

τον μάγκα που θα της τη βγεί τρώει για… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 16 Φεβρουάριος 2009 στις 11:02 — 13 σχόλια

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΩ...

Χωρίς να ξέρω που με πάει αυτός ο δρόμος,

Χωρίς να ξέρω αν ποτέ θα λυτρωθώ,

Η μοναξιά μου είναι ο μόνος κληρονόμος

Κι οι αναμνήσεις που βαραίνουν το μυαλό.

Χωρίς να ξέρω αν ποτέ θα ξημερώσει

Κι αν η καρδιά μου θα γευτεί κάποια χαρά,

Κι αν κάποια μέρα η μοίρα θα με δικαιώσει

Για όσα πέρασα, να βρω παρηγοριά…

Μα δε βαριέσαι, μα δεν πειράζει,

Πίκρες βουνό, καρδιά που ξέρει από καημό,

Μα δε βαριέσαι , λίγο με νοιάζει,

Έχω πια μάθει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 16 Φεβρουάριος 2009 στις 10:30 — 11 σχόλια

Δε ζητάω να μ' αγαπήσεις (με τραγούδι) -Ζειμπέκικο

Δεν ξέρεις πόσο σ’ αγαπώ - δε με καταλαβαίνεις,

σου φαίνεται περίεργο αυτό που μου συμβαίνει.

Δεν ξέρεις πόσο σ’ αγαπώ - και νοιάζομαι για σένα,

ποτέ δε με κατάλαβες - σου φαίνονται όλα ψέμα.

(Δε ζητάω να μ’ αγαπήσεις, να με βάλεις στη καρδιά σου.

Θέλω μόνο ένα βλέμμα, θέλω τη συμπάθεια σου.) δις

Δεν ξέρεις πόσο σ’ αγαπώ - και νοιώθω αγωνία,

όταν σε βλέπω να ‘ρχεσαι - στου δρόμου τη γωνία.

Δεν ξέρεις πόσο σ’ αγαπώ - ποτέ δε θα το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 15 Φεβρουάριος 2009 στις 21:00 — 14 σχόλια

Δεν θα βρείς Λιμάνι!!!

Το δειλινό σ’ αντάμωσα
Μου ήσουν απελπισμένη
Την Κυριακή σου γύρεψα
Και αυτή συννεφιασμένη

Μες τα θολά ‘σαι τα νερά
Στα ερείπια τριγυρίζεις
Στ' ατέλειωτα τα βράδια σου
Τα αστέρια να τρυγήζεις

Στον ουρανό είν’ η χαρά
Ψηλά ναι και δεν την φτάνεις
Στερέψανε η αγκαλιές
Και πώς να βρεις λιμάνι

Μες τα θολά σαι τα νερά
Στον βούρκο τα όνειρα σου
Ο έρωτας μια μαχαιριά
Βαθειά μέσα στην καρδιά σου

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 15 Φεβρουάριος 2009 στις 14:30 — 15 σχόλια

Αναρχικό μου μυστικό

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia

Όσα μου είπες τα κρυψα , σαν άσσο στο μανίκι

αβάντα νά ,χω κι όπλο μου στη δύσκολη στιγμή

κι όσα ακόμα να μου πεις τα βαλα σκουλαρίκι

για να φοβούνται δάκρυα ,γινάτια και λυγμοί.

Αναρχικό μου μυστικό ,

βότσαλο απ’ το Αιγαίο

μες στης ψυχής το υπόγειο

τραγούδια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 15 Φεβρουάριος 2009 στις 14:30 — 14 σχόλια

Το έπος του Στιχοπλάστη (Γ' μέρος)

Για τη συνέχεια σ' αυτή την άγνωστη ιστορία,

η μούσα Θάλεια μού 'δωσε ποιητική σοφία.

Έκανε στο καράβι αυτό το Στιχοπλάστη μούτσο

να αφηγηθεί πως τα μ@@νιά επλάνεψαν τον π@@τσο.

Οι Γαμήτες Κώστας και Πετρής, φίλοι αγαπημένοι

το Ελενάκι άρπαξαν σαν σκύλοι ξαναμένοι.

Στην πλάτη τους το κουβαλούν να μην χρονοτριβίσουν

το πάνε κάπου απόμερα κι οι δυό να το γ....λεντήσουν..

Ο σαραντάπηχος Κωστής με τα πολλά καπρίτσια

είχε σπιτώσει κι άλλα δυό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 15 Φεβρουάριος 2009 στις 14:14 — 15 σχόλια

Ασε με να λέω.....

Ασε με να το πιστεύω
και να επιμένω πως
τη ζωή σου κυριεύω
και της είμαι ο σκοπός.

Ασε με να λέω ότι
θα μου σβήσεις τις ουλές,
σκέψη σου πως είμαι πρώτη
και γι αγάπη θα μου λες.

Ασε με να λέω μέσα
στην καρδιά σου κατοικώ,
ότι είμ' η πριγκιπέσσα
σου και όνειρο γλυκό.

Ασε με λοιπόν να λέω,
όλα αυτά να τα θαρρώ,
γιατ΄αλλιώς δεν αναπνέω,
άσε με να σε χαρώ.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 15 Φεβρουάριος 2009 στις 2:30 — 12 σχόλια

Εις τους αιώνες

Λίγο ή πολύ πριν

Λίγο ή πολύ μετά.

Έτσι θυμάμαι

Έτσι μετράω .

Έχοντας ορόσημο,

Τη στιγμή που

Άλλαξε τον κόσμο

Στα μάτια μου.

Που ακαριαία

Γέμισα

Με πορφυρά αισθήματα

Και τρικυμιώδη ένστικτα

Που έδωσαν άλλο σχήμα

Στη ζωή μου.

Σαν την άγρια θάλασσα

Που με τον καιρό

Δίνει το σχήμα που θέλει στα βράχια.

Αγάπησα με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 14 Φεβρουάριος 2009 στις 20:21 — 15 σχόλια