Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

μορφη των ποιηματων

θα ηθελα την γνωμη ολων των φιλων κατα ποσον η υπαρξη μετρου κι ομοιοκαταληξιας ειναι δεσμευτικη (περιοριζει την εκφραση) ενος δημιουργου.

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 1 μέλος

Προβολές: 2219

▶ Απάντηση σε αυτό

Απαντήσεις σε αυτή τη συζήτηση

Permalink Απάντηση από τον/την Στιχοπλάστης στις 5 Φεβρουάριος 2010 στις 0:01

Μπράβο για το θέμα που έθεσες, MORSECODE, καθότιν ήθελα να ανταλλάξω απόψεις...

Νομίζω ότι δεν δεσμευόμαστε από την ομοιοκαταληξία αλλά θεωρώ πως το μέτρο είναι απαραίτητο,
έστω και στην ελάχιστη 'ποσότητα' για να υποδηλώσουμε ότι πρόκειται για ποίημα και όχι για πεζογράφημα...
Επίσης θέλω να πω -για μένα- ότι θεωρώ ομορφότερο το ομοιοκατάληκτο ποίημα αν και όπως πριν είπα δεν το θεωρώ δεσμευτικό για να θεωρήσω κάποιον ποιητή...

▶ Απάντηση

Permalink Απάντηση από τον/την Στιχοπλάστης στις 5 Φεβρουάριος 2010 στις 0:05

Και από κεκτημένη ταχύτητα δεν απάντησα στην ουσία του θέματος...
Δεν νομίζω ότι περιορίζεται η έκφραση αλλά νομίζω αντίθετα ότι διευρύνει
τους πνευματικούς ορίζοντες η ύπαρξη μέτρου και ομοιοκαταληξίας, ωθώντας
συνεχώς το πνεύμα σε νέες 'ανακαλύψεις'...

▶ Απάντηση

Permalink Απάντηση από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 5 Φεβρουάριος 2010 στις 11:37

Εγω γραφω μονο με ριμα δεν εχω προσπαθησει κατι διαφορετικο ισως μια μερα να το κανω και αυτο αλλα για την ωρα δεν μου βγαινει!!!

▶ Απάντηση

Permalink Απάντηση από τον/την Παντελής στις 5 Φεβρουάριος 2010 στις 19:40

το ποιήμα χωρίς ομοιοκαταληξία είναι πιο πλούσιο,
μα μπορεί να είναι όμορφο και ένα με ομοιοκαταληξία,
τα δικά μου γραφτά χωρίς ομοιοκαταληξία είναι ελάχιστα,
και ζηλεύω όσους γράφουν ελεύθερο στίχο.

▶ Απάντηση

Permalink Απάντηση από τον/την JOE C. στις 5 Φεβρουάριος 2010 στις 21:39

Καλησπέρα!
Κατά τη γνώμη μου,η ύπαρξη μέτρου και ομοιοκαταληξίας,δεν περιορίζει την έκφραση του δημιουργού.
Πιστεύω πως είναι δύο διαφορετικοί τρόποι έκφρασης,που ο καθένας ορίζει τους "νόμους" του.
Ο ένας σου βάζει όρια κι ο άλλος πάλι,δε σε "προστατεύει" από αυτά.

▶ Απάντηση

Permalink Απάντηση από τον/την morsecode στις 5 Φεβρουάριος 2010 στις 21:55

χαιρομαι που σε γνωριζω Κωστα.δεν επροκειτο για κατι προσωπικο...απλα εχει γεμισει ο κοσμος απο προσωπεια (καποιοι εχουν2-3)που τα χρησιμοποιουν απο ανοητα εως προσβλητικα.δεν ειμαι κατα του ψευδωνυμου(καλλιτεχνικου) γιατι κι η επιλογη αυτου ειναι ενα ειδος προσδιορισμου του δημιουργου...με συγχωρεις αν απο κεκτημενη οργη(για αλλους) εκφραστηκα εντονα.Δημητρης

AGERAS είπε:

Εγώ γράφω ανακατωμένα,κι όπως μ΄ούρχεται και δεν έχω πρόβλημα
κανένα.
Αλλά επειδή είπες κάτι για το ονομά μου
σου το γράφω να το ξέρεις
ΖΑΡΟΚΩΣΤΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ.
Καλή σου μέρα φίλε

spartinos είπε:
Εγω γραφω μονο με ριμα δεν εχω προσπαθησει κατι διαφορετικο ισως μια μερα να το κανω και αυτο αλλα για την ωρα δεν μου βγαινει!!!

▶ Απάντηση

Permalink Απάντηση από τον/την morsecode στις 5 Φεβρουάριος 2010 στις 22:49

ενδιαφερουσα προσεγγιση.εσυ τι θα προτιμουσες;να κινηθεις εντος των "οριων" "ασφαλης; 'η "απροστατευτη", να εκτεθεις στο οποιο πιθανο αποτελεσμα;

JOE C. είπε:

Καλησπέρα!
Κατά τη γνώμη μου,η ύπαρξη μέτρου και ομοιοκαταληξίας,δεν περιορίζει την έκφραση του δημιουργού.
Πιστεύω πως είναι δύο διαφορετικοί τρόποι έκφρασης,που ο καθένας ορίζει τους "νόμους" του.
Ο ένας σου βάζει όρια κι ο άλλος πάλι,δε σε "προστατεύει" από αυτά.

▶ Απάντηση

Permalink Απάντηση από τον/την JOE C. στις 5 Φεβρουάριος 2010 στις 23:39

Και τα δύο στο ίδιο πλαίσιο τα βάζω.Τα όρια με την έννοια της δέσμευσης.Όχι της προστασίας.Για μένα έχει να κάνει με την ικανότητα και την επιθυμία της στιγμής.

▶ Απάντηση

Permalink Απάντηση από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 6 Φεβρουάριος 2010 στις 20:10

Και εγω στο ιδιο πλαισιο τα βαζω , εξαρτάται από την επιθυμία της στιγμής.

▶ Απάντηση

Permalink Απάντηση από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 7 Φεβρουάριος 2010 στις 11:27

ΚΑΛΗΜΕΡΑ....ΜΕ ΤΙΣ ΛΙΓΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΩ,ΝΟΜΙΖΩ, ΑΛΛΟ ΠΟΙΗΣΗ,,ΑΛΛΟ ΣΤΙΧΟΣ..
Η ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ, Ο ΣΤΙΧΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΚΑΤΑΛΗΞΙΑ...

▶ Απάντηση

Permalink Απάντηση από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 10 Φεβρουάριος 2010 στις 0:59

Αγαπητέ Δημήτρη, το μέτρο και η ομοιοκαταληξία δεν περιορίζει την έκφραση ενός δημιουργού απλά τη δυσκολεύει ενίοτε γι' αυτό και πολλοί ποιητές διάλεξαν την οδό του ελεύθερου στίχου καθότι είναι η πιο΄εύκολη! Από την ομοιοκατάληκτη ποίηση μπορείς άριστα να γράψεις ελεύθερη, το αντίθετο δύσκολα συμβαίνει! ΄Οσο γι' αυτό που λες Ντίνα μου, η διαφορά του στίχου από το ποίημα δεν είναι η ρίμα και το μέτρο, αλλοίμονο αν οτιδήποτε μετρικά άρτιο και ομοιοκατάληκτο, χαρακτηριστεί στίχος κι όχι ποίημα. Η διαφορά είναι στηνέκφραση...ο στίχος για τραγούδι οφείλει να είναι απλός, εύληπτος, άμεσος, σαφής, οι λέξεις απλές όπως μιλάμε, και να έχει μία ολοκληρωμένη ιστορία της καθημερινότητας!
Αυτά από μένα, καλή σας νύχτα!

▶ Απάντηση

Permalink Απάντηση από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 10 Φεβρουάριος 2010 στις 15:46

Ότι βγαίνει από την ψυχή και την καρδιά, όπως και να βγαίνει είναι όμορφο. Η ομοιοκαταληξία δυσκολεύει τον δημιουργό , ο ελεύθερος στίχος όχι. Πιστεύω ότι η ποίηση δεν είναι απαραίτητο να έχει μέτρο και ομοιοκαταληξία , αλλά είναι θέμα του πως έχει μάθει ο καθένας να εκφράζεται . Το μέτρο πάλι είναι απαραίτητο για να μελοποιηθεί ο στίχος , διαφορετικά παιδεύει πολύ τον συνθέτη δημιουργό!!!!! Εκείνο που διαβάζω πάντως εγώ στις δημοσιεύσεις είναι η ψυχή και η καρδιά που κατατίθεται και αυτό με γοητεύει!!!!!!