Της ψυχής μας το στέκι
Ο σκύλος μου ο καψο-Αζώρ,
βαρκούλα είναι στο Θαβώρ .
Της ερημιάς του ματαντόρ.
Βγαίνει τις νύχτες κι αλυχτά,
στα σκοτεινά και στα κρυφά,
που τον παράτησε η κυρά,
με τα κουτάβια τους τα εφτά.
Καμιά γιορτή, καμιά φορά,
τον σκέφτομαι τον φουκαρά,
χωρίς μανούλα κι αδερφό,
μες στο καλύβι μοναχό . . .
Μα πάλι λέω πως ο καθείς,
βαρκούλα είναι της σιωπής,
στο πέλαο της υπομονής,
σαν το Χριστό στο Γολγοθά,
σαν μυγδαλίτσα στο χιονιά,
σαν τον φτωχούλη τον Αζώρ,
της ερημιάς τον ματαντόρ.
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά