Της ψυχής μας το στέκι
Σαν τρομαγμένο πουλί φτερουγίζει ολούθε η ματιά σου,
ζητώντας κλαριά, στις ματιές αγοριών ν ακουμπήσει.
Τριαντάφυλλα κόκκινα στο περβόλι της νιότης, τα μάγουλα
και τα στήθια, λεμόνια άκοπα κι άγουρα.
Της καρδιάς το φτερούγισμα, περιστέρι νιογέννητο κι άπετο
και οι σκέψεις χαμένες, σ ολόλαμπρα αστέρια στο άπειρο.
Πρωτόγνωρο πύρωμα, με ιδρώτα στολίζει το μέτωπο,
κι ο έρωτας, τις ρίζες του φτειάχνει στο κορμί σου το ανέτοιμο
Τα χέρια κουπιά, αρμενίζουν σε άγνωστες θάλασσες,
το παιδί που είσουν κάποτε, με γυναίκα το άλλαξες
Σχόλιο
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2025 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά