Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Η ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ

Ειμουν τρομαγμενο πουλι με μοναχικο πεταγμα και χωρις φωλια να κουρνιασω και ξαφνου ενας σταυραετος , ΒΑΣΙΛΕΙΟς ΒΑΤΑΛΗΣς, με πηρε πανω στις δυνατες του φτερουγες και με ακουμπησε σ αυτην εδω τη γωνια του παραδεισου , γαργαρα νερα και κελαηδισματα λογων ψυχης με συνεπηραν

, τωρα πια ο φοβος εγινε χαρα και πετω ανταμα με σας κι εχω φωλια μου το στεκι της ψυχης μας. Να εισαστε παντα καλα που απο την πρωτη μερα μου δειξατε αγαπη και με καλωσορισατε κοντα σας .Σας αγαπω ολους και ευχαριστω για τα σχολια, τους Βασιλη Βαταλη,τη Θαλασσα, τον ΑΝΝΙΝΟ ΓΙΑΝΝΗ,τον Αναστασιο(Τασο) Δασκαλακη,τον spartino,τον Αρτεμη Αξαρλη, την Αριαδνη Μεσογειτη και την Κατερινα.

Προβολές: 39

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 30 Νοέμβριος 2010 στις 21:05: Καλά , δυνατά και χαρούμενα πετάγματα!!!

Καλό σου βράδυ!

Σχόλιο από τον/την ΕΥΗ ΣΠΑΝΟΥ στις 30 Νοέμβριος 2010 στις 21:08: να και την ELPIDA και την Kapnosa στην παρεα που αναφερω πιο πανω, ειχαν ανοικτη την αγκαλια τους για μενα που ειμαι καινουργια στο στεκι της ψυχης μας,ενα μεγαλο ευχαριστω και πολλες ευχες αγαπης