Η υποθηκη του σπιτιου εληγε σε τριαντα οκτω χρονια
τοτε περιπου θα εβγαινε στην συνταξη αν δεν πεθαινε
πειναγε
αλλα ηταν πρωτο κρεας για πουλημα
γι αυτο επιβιωνε
το συνεταιριστικο διαμερισμα ηταν το καταφυγιο
παντα επεστρεφε , οταν δεν εψαχνε για νομιμη δουλεια
τουλαγιστον η παρανομη προσφερε την επαφη
με ματσωμενους
και τα μισοτελειωμενα τσιγαρα τους
στο ανυπαρκτο ελεος του δρομου...
Το σωσιβιο-βαρκα πεταχτηκε στην θαλασσα
αρνηθηκε να το πιασει , αντιθετα
το εσπρωξε προς την στερια
συνεχιζοντας να κολυμπαει στα βαθια
χωρις ναυαγοσωστες
σημειο στον οριζοντα...
τα εξοδα της επιχειρησης ηδη αρκετα
ξεπερνουσαν πια την μελλοντικη αποταμιευση φορων
εργασιας...
αντιρρησιας
της Νεοεργατικης ταξης
που ακουει τα εξ' αμαξης
απο τον δεκτη πισω απ' τ' αυτι
καθως απομακρυνεται...
Το σωσιβιο του ματσωμενου με το πουρο
-συσσωρευση χρηματος και ορεξεων του-
η λυση στην αδηφαγια της παγκοσμιας κυβερνησης
δεν τον εσωσε καθως σπρωχτηκε...στο βιος του
* εξουσιαστες
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά