Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το ποίημα είν' ο Θάνατος

Το ποίημα είν' αρχάγγελος
Έρωτα και Θανάτου,
είναι κι η αμάραντη άμπελος
του κόσμου τ' αποκάτου.
................................................
.................................................

Το ποίημα είναι διάττοντας, στη σύντομη τροχιά μου...
Ποτάμι που βαφτίζομαι, Πρόδρομος και Χριστός...
Στο μέσα μου στερέωμα, φωνή βραχνή, τραχιά μου...
Στις χίλιες μου κερκόπορτες, αητός βυζαντινός...

Το ποίημα είναι θάλασσα νεκρή που μέσα λάμνω...
Σμέρνα που τρώει τα σπλάχνα μου, γλυκά να αιμορραγώ...
Καπνός απ' τον καιόμενο της ερημιάς μου θάμνο...
Θρόισμα απ' των αισθήσεων μου, την άχραντη Φηγό...

Το ποίημα είναι το πουλί, μες στον θολό καθρέφτη,
που κρώζει πάνω απ' τ' άψυχο κουφάρι μου τ' οκνό.
Είναι ο βουβός Αρχάγγελος, που 'ρχεται σαν τον κλέφτη,
ν' ανάψει στα σκοτάδια μου, του Πάθους τον φανό...

Το ποίημα είν' ο θάνατος, γλυκά που δρεπανίζει,
τα μέλλοντά μου, τ' άγνωρα, τ' αγέννητα, όσα ζουν...
Ο πληγωμένος Νάρκισσος, στο μάτι μου, που ανθίζει,
όταν οι λέξεις, όμορφα, στην πένα μου υπακούν' ...

Το ποίημα είναι ο έφηβος, με τους ξανθούς βοστρύχους,
που λούζεται στου πόθου μου το αίμα τ' αχνιστό...
Το μέθυσό μου λίκνισμα, στου Σύμπαντος τους ήχους...
Τ' αηδόνι στο λαρύγγι μου, το μπάσο, το τρελό...

............................................................
Κοπιάστε εδώ, να σκάβετε, δαίμονες-χρυσωρύχοι,
μες στ' ορυχείο του Πάθους μου, το κρύο, το σκοτεινό,
βαθιά απ' τις άφεγγες στοές που 'χουν ετούτοι οι στίχοι,
να βγάζετε, νυχτόημερα, διαμάντια και χρυσό

Προβολές: 328

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 8 μέλη

Σχόλιο από τον/την Βάλια Τσακίρη στις 10 Ιούλιος 2010 στις 16:48: Το ποίημα είν' αρχάγγελος
Έρωτα και Θανάτου,
είναι κι αμάραντη άμπελος
του κόσμου τ' αποκάτου.

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 10 Ιούλιος 2010 στις 17:54: Το ποίημα είν' ο θάνατος, γλυκά που δρεπανίζει,
τα μέλλοντά μου, τ' άγνωρα, τ' αγέννητα, όσα ζουν...
Ο πληγωμένος Νάρκισσος, στο μάτι μου, που ανθίζει,
όταν οι λέξεις, όμορφα, στην πένα μου υπακούν' ...

βαθιά υπόκλιση Βάλια!!

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 10 Ιούλιος 2010 στις 18:29

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 10 Ιούλιος 2010 στις 18:31

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 10 Ιούλιος 2010 στις 18:41: '

Φοβερό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 10 Ιούλιος 2010 στις 19:04: Στις άφεγγες στοές σου
Δούλος σου χρυσωρύχος
Κι όλο τον οβολό
Σε σένα τον γυρίζω
Ξέρω θα τον μοιράσεις
Στη ίντερνετ-παρέα
Να σ` έχει φυλαχτό

Καλό σου βράδυ.

Σχόλιο από τον/την Αννέτα στις 10 Ιούλιος 2010 στις 21:05: Είσαι χρυσορυχείο Βάλια μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Αννέτα στις 10 Ιούλιος 2010 στις 21:06: Κοπιάστε εδώ, να σκάβετε, δαίμονες-χρυσωρύχοι,
μες στ' ορυχείο του Πάθους μου, το κρύο, το σκοτεινό,
βαθιά απ' τις άφεγγες στοές που 'χουν ετούτοι οι στίχοι,
να βγάζετε, νυχτόημερα, διαμάντια και χρυσό