Οι όμορφες γυναίκες δεν γερνάνε



Οι όμορφες γυναίκες δεν γερνάνε.

Στου χρόνου το σκοινί ακροβατούν .

Συνειδητά κι ωραία παραφρονούν.

Στην εφηβεία τους αγκυροβολάνε .



Οι σύζυγοι έχουν μια λαμπρή καριέρα

κι ένα πεσμένο πέος χαλαρό

κι αυτές ένα ηδονόχαρο μυαλό,

που το τρυπάει ο Πόθος σαν τη… Συνέχεια

Ένα σημείωμα, ψηλά στο κομοδίνο:

"Λυπάμαι, Βάλια.. Τέλος...Φεύγω...Έχε γεια"...

Γλυκά, ξημέρωνε του Άγιου Κωσταντίνου,

πικρά σουρούπωνε στην άδεια μου καρδιά.



Και χώθηκα στο μαύρο σου πουκάμισο,

που 'βγαζε στου κορμιού σου τον παράδεισο.



Δεν κλαίω που 'φυγες κλεφτά σαν τον αγέρα,

δεν κλαίω που 'φυγες σαν μύρο της βροχής,

κλαίω που πάλι θα γυρίσεις κάποια μέρα

για να χαθείς  ξανά σαν θα με βαρεθείς.



Και χώνομαι στο μαύρο σου…

Συνέχεια

 

 

Θα μείνω πάντα ένας υγρός

άνεμος μελαγχολικός

στα νυχτωμένα δέντρα,

τη μοναξιά μου να ιστορώ

στα σύννεφα και στο νερό

και στου βουνού την πέτρα.



Άνεμος μελαγχολικός,

απόκοσμος περαστικός

μες στο βαρύ χειμώνα

μ' ένα τραγούδι μου…

Συνέχεια

Στις φλέβες των αγέννητων, θλιμμένων ποετάστρων

και στ' αντιφέγγισμα τ' αχνό των μακρινών των άστρων,,

ανθίζει ο μαύρος ο λωτός, το στοιχειωμένο τ' άνθος,

που 'χει ριζούλες τρίσβαθες, μες στου καιρού το βάθος.



Στάζουν τα φύλλα του σιωπή, κι οι στήμονές του αίμα.

Δροσούλα ψάχνει και τροφή, στης μοναξιάς το ρέμα.

Κι ολόγυρα απ' το μίσχο του, που πέτρινο είν' αδράχτι,

σταλάζει ο χρόνος κεραυνούς, φωτιά και μαύρη στάχτη. …

Συνέχεια

Το ποίημα είν' αρχάγγελος

Έρωτα και Θανάτου,

είναι κι η αμάραντη άμπελος

του κόσμου τ' αποκάτου.

................................................

.................................................



Το ποίημα είναι διάττοντας, στη σύντομη τροχιά μου...

Ποτάμι που βαφτίζομαι, Πρόδρομος και Χριστός...

Στο μέσα μου στερέωμα, φωνή βραχνή, τραχιά μου...

Στις χίλιες μου κερκόπορτες, αητός βυζαντινός...



Το ποίημα είναι θάλασσα νεκρή…

Συνέχεια

Είμαι μηχανή με χίλια άλογα

και θα ζω μυστήρια και παράλογα.

..........................................

..........................................



Τόσες χιλιάδες αλησμόνητα ταξίδια,

-για εισιτήρια, δραχμή δεν έχω δώσει-

μ' αγρύπνια και σιωπές, αδρά τα 'χω πληρώσει,

χρόνια ζωσμένη απ' της μοναξιάς τα φίδια.



Είναι μια μοίρα σκοτεινή που αν την έχεις,

πότε σκορπάς και πότε φέγγεις σαν τ' αστέρι.

Κατάρα αν…

Συνέχεια

Patrida ein' i siwpi.mp3



...κάνοντας κλικ στον σύνδεσμο ακριβώς από πάνω, ακούτε το τραγούδι...



Eφτά φορές ταξίδεψα

σε τούτον τον αιώνα

κι άλλες εφτά ναυάγησα

στο μάτι του κυκλώνα.



Είδα κορμάκια-ξενιτιές

στη μαύρη καταιγίδα

σε θάλασσες και σε στεριές

να ψάχνουνε πατρίδα.

......................................

ΡΕΦΡΑΙΝ…

Συνέχεια

 

Στ' Ουρανού το πηγάδι, 

μια θλιμμένη κοπέλα, 

βάφει τ' άστρα το βράδυ, 

με την άγια της τρέλα!

 

Συνέχεια

 

Ο ταχυδρόμος των νεκρών

Σαλπίζει στη διαπασών

Το "κυρ-ελέησον" των σαλών

Το "βόηθα μάνα" των φτωχών.



Φέρνει απ' τον Ήλιο γράμματα

Κι απ' το Φεγγάρι θάματα.



Xαράματα, πίνει καφέ

Στης ξαστεριάς τον κατιφέ

Και κάθε απόβραδο, νερό

Στ' Αχέροντα το φιλιατρό.



Μόνο παιδιά…

Συνέχεια

Kρεβάτι



Το λούλουδο βγάζει καρπό

και το γινάτι μάτι

και σώματα στον ουρανό

μονάχα το κρεβάτι.



Τα βγάζει με καυτό φιλί

τα βγάζει με το χάδι

τα βγάζει και με σάβανο

για να διαβούν στον Άδη.



Να 'χεις τα στήθια πέλαγο

να ρίχνει η αγάπη δίχτυα

να 'χεις και σώμα έτοιμο

να σου το πάρει η νύχτα.



Να ρίχνεις κι όνειρα…

Συνέχεια

Η μέρα θέλει να φοράς

λούσα και προσωπίδα,

μα εγώ δεν είμαι μασκαράς

και ζω σαν νυχτερίδα :



Το σούρουπο σηκώνομαι

και τον καφέ μου πίνω,

το φεγγαράκι χαιρετώ

κι αναφορά τού δίνω.



Παίρνω την Πούλια για σπαθί

και τ' άστρα για κανόνια

και τα σκοτάδια μου νικώ

στα μαρμαρένια αλώνια.



Το γλυκοχάραμα γυρνώ,

τα…

Συνέχεια

 

 

 

 

 

(Ακούστε, φίλοι μου, αποπάνω, το τραγούδι "Πείνα" από το δίσκο "Καταχνιά" 

 του Χρήστου Λεοντή.Επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε !)

 …

Συνέχεια

 

Kι όμως, το εκκλησάκι είναι ο Αη-Νικόλας (κι όχι ο Αη-λιας) κι είναι χτισμένο στα 1200 μέτρα στην πλαγιά ενός βουνού...!

 

Στον Αη-Νικόλα το ..βουνίσιο(!)

Eδώ δεν έχει θάλασσα

και βάρκες,Αη-Νικόλα,

γιαμόλα-γιαμόλα,



μονάχα βράχους και…

Συνέχεια

 

Κι εγιόρτασε μονάχο...

 

Καντήλι ετριζοβόλαγε

 μέσα στην εκκλησιά του...

Γύρευε το λαδάκι του

έψαχνε τη φωτιά του,

ζητούσε ξαναζήταγε

τον ψάλτη τον παπά του.



Kαι του 'ψελνε η πέτρα

στα…

Συνέχεια

Νύχτωσε.Δεν υπάρχει άλλος κανείς
Μέχρι κι οι ίσκιοι καληνύχτα είπαν
Βγέστε λοιπόν στιχάκια της ψυχής
Να φτιάξετε τ' αόρατό σας σύμπαν

Πιάνω κι εγώ μια αχτίδα φωτεινή
Τα σπλάχνα ανασκαλεύω και ζυγώνω
Εκεί που ο Έρωτας με οδηγεί
Εκεί που ο Θάνατος κερδίζει μόνο

Νύχτωσε.Δεν υπάρχει άλλος κανείς.



Βάλια
Καρλόβασι
Μεγάλη Τρίτη του 2010

(...Θα ήθελα να είμαι πλανόδιος μουσικός.Να ξέρω μουσική και να παίζω τα τραγούδια μου στους δρόμους.Να μου πετάνε οι περαστικοί ένα κέρμα που πέφτοντας μπροστά στα πόδια μου θα σκάβει έναν βαθύ γκρεμό να πέφτουν μέσα να τσακίζονται οι φόβοι μου και να αντέχω ως το τέρμα κι εγώ κι η παλιά κιθάρα μου...)



Tραγούδια-τραγουδάκια μου,

πού να σας τραγουδήσω,

σαν κρίνα στα χειλάκια μου,

ν' ανθίσετε, ν' ανθίσω . . .



Στο σπίτι μου μαραίνεστε,

σας τρώει η… Συνέχεια