Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το κερι.

Δυο χρονια ειχα σε γυναικα να εισχωρησω
μα να που εισχωρησα προχτες τη κυριακη
απ' τη χαρα μου δε μπορουσα να κρατησω
τα δακρυα μου που επεφταν βροχη.

Αυτη με κοιταζε με στομα ανοιγμενο
κι ειχε μια εκφραση καπως... παγερη
το ενα ποδι της το ειχε λυγισμενο
και τ' αλλο ακουμπαγε διπλα απ΄το κερι.

Καθως την κοιταζα σηκωθηκε τ' αγριμι
ητανε βλεπετε δυο χρονια νηστικο
μα δεν το ειδα το κερι και ετσι εκεινη
εκανε πουφ και μυρισε ο κοσμος πλαστικο.

Προβολές: 435

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 7 μέλη

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 25 Νοέμβριος 2011 στις 20:40: Θ' ανάψω σαν το μπόι σου την Κυριακή λαμπάδα

αφού πια τα ωραία σου στον πίνακα ξανά 'δα!!!!!

Σχόλιο από τον/την Αριάδνη Μεσογείτη στις 25 Νοέμβριος 2011 στις 21:28: Κοίτα να βρείς αληθινή και να την πάρεις τσάμπα

μην κινδυνεύψει να καεί αν πάει κοντά στη λάμπα

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 25 Νοέμβριος 2011 στις 22:01: καλώς βρεθήκαμε Σπήλιο!!!!!

Σχόλιο από τον/την Katia στις 26 Νοέμβριος 2011 στις 4:46: Καλε? η χαρα του παιδιου ειν' εδω? χαχαχαχαχα!!!!!

Απαιχτο "το κερι" σου Αισχυλε, απαιχτοι κι οι σχολιαστες σου!!!!!!!

θα στιχοτσονταρα κι εγω... μα ειν ωρα για να κοιμηθω

Καλημερα σου!

Σχόλιο από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 26 Νοέμβριος 2011 στις 14:17: Είσαι απίστευτος Αισχύλε!!!!!!!!!!!!!

Καλησπέρα φίλε!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 27 Νοέμβριος 2011 στις 0:55: πόσο χαίρομαι που σε βλέπω Σπήλιο δεν λέγεται........

μάς λείψανε τα πικάντικά σου ...!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 27 Νοέμβριος 2011 στις 6:31: .

Από σεκλέτι και πιοτό

άναψαν τα θηρία

θάμπωσαν τα μάτια τους

σαν φέγγριζαν κηρία.,...

Την καλημέρα μου !

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 16 Μάιος 2012 στις 11:08: καλως το παιδί το δικό μας

στο πα και στο ξαναλέω ... είσαι ΑΠΙΘΑΝΟΣ

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 16 Μάιος 2012 στις 13:26: ε! να σας κάνω να γελάσετε όχι μόνο με τα κατορθώματα μου.

πάει κάποιος που ήθελε να κάνει σεξ σε ένα χωριό,

καθώς βαδίζει βλέπει μπροστά του ένα σπίτι, με αναμένο απέξω το φως και πλαστικές μακριές κορδέλες,

μπαίνει μέσα και βλέπει έναν άνθρωπο.

Μεταξύ τους ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:

- Που είναι οι γυναίκες;

- Τι το πέρασες εδώ;;;;;

- Καλά, οίκος ανοχής δεν είναι;;;;

- Ετσι κάνουνε μωρέ στο χωριό σου;;;

- Συγγνώμη άνθρωπε μου, αλλά εγώ είμαι από τη πρωτεύουσα!!!!!!!!!!!

καλώς γύρισες φίλε Σπήλιο.