Τα πρώτα ποιήματα της Ειρήνης μας(Απ' το χρονοντούλαπο μου)

[Διαμαντής Παππάς]

ΜΟΝΟ Η ΑΝΑΜΝΗΣΗ

Κάθε ελπίδα έφυγε,
Κάθε όνειρο έγινε ατμός,
Κάθε τραγούδι έσβησε απ’ τα χλωμά χείλη.
Τίποτε δεν υπάρχει πια,
Μόνο ερείπια, νεκρά όνειρα,
Βουρκωμένα μάτια
Σκοτάδι και απόγνωση.
Κάτι όμως θα κρατήσει κι αυτή
Μια ανάμνηση μακρινή
Κι ένα τριαντάφυλλο
Λουλούδι της αγάπης τους.


ΠΡΟΣΜΟΝΗ

Ένα παράθυρο έμεινε πάλι ορθάνοιχτο.
Δυο μάτια κοιτάζουν τ’ αστέρια
Μια καρδιά αγωνιά στην προσμονή.
Πιστεύει ότι ίσως ο άνεμος
Που έρχεται από εκείνον, την παρασύρει
Ότι κάποιο χλωμό σύννεφο
Η κάποιο πουλί θα τον φέρουν στη ράχη τους.

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

Πιστεύει ότι ίσως ο άνεμος
Που έρχεται από εκείνον, την παρασύρει
Ότι κάποιο χλωμό σύννεφο
Η κάποιο πουλί θα τον φέρουν στη ράχη τους.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Την θερμή μου καλημέρα !!! ..

[M alive s]

Ξενάγηση σε προσμονές και αναμνήσεις.
Γοητευτικά φορτισμένος αντίλαλος.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πανεμορφα και τα δυο!!!
Μπραβο μπραβο!!!

[Ειρήνη]

Δεν το πιστεύω!!!!!! Τι έκπληξη μου έκανες σήμερα Διαμαντή μου!!!!!!!!!!
Βρε παιδί μου δεν έχω αλλάξει καθόλου χαχαχαχαχα
Ευχαριστώ πολύ!!!!!

Καλή χρονιά!!! Ό τι επιθυμείς για σένα και τους αγαπημένους σου!!!

[Ειρήνη]

Απ' τα δεκάξι
διαπιστώνω,
δεν έχω αλλάξει
μέσα στο χρόνο.

Όλα 'ναι ίδια,
καρδιά και σώμα,
χωρίς φτιασίδια,
παιδί ακόμα.

Ψυχή που σφύζει
από ζωνιάνια,
φτάνει και σχίζει
τα επουράνια.

Της εφηβείας
έχω τη λάμψη,
ίχνος κακίας
δεν μ' έχει σκάψει....

[Διαμαντής Παππάς]

Κάπως έτσι αισθάνομαι κι εγώ,χρόνια μας πολλά και πάντα τέτοια.

[Gavri Irene / Γάβρη Ειρήνη]

[ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ]

ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ.....ΤΗ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ....

[Κατερίνα]

τι ντοκουμέντα είχες φυλαγμένα ρε Διαμαντή!!
ανεκτίμητης αξίας !!!
μπράβο και ξαναμπράβο...