Τα καράβια σου…

[Γιάννης Ποταμιάνος]

Τα καράβια σου…
Του Γιάννη Ποταμιάνου

Τότε είπε και γεννήθηκαν
τα μάτια σου
Ταξιδεμένα τα είδα,
και θαύμασα
την εικόνα και ομοίωσή σου
Και το βλέμμα σου έσπειρε
χιλιάδες όνειρα,
σε μίζερους κόσμους.
Άγριο άλογο με ολόρθη τη χαίτη
καλπάζεις στο λιβάδι
κερνώντας ψευδαισθήσεις.
Και το νέκταρ της ηδυπάθειας
ρέει άφθονο,
ξετρελαίνοντας τις μεθυσμένες
μέλισσες.
Γαλήνιοι οι αμφορείς, γεμάτοι
με όνειρα,
στολίζουν υπέροχους πίνακες,
που ετοιμάζονται να γίνουν
ποιήματα.
Για να ποτίσουν τα διψασμένα
δένδρα,
στο φτωχό και ματαιόδοξο
ετούτο χωράφι της ποίησης.
Και όλα τα καράβια σου
που αρμενίζουν στα κύματα,
λικνίζουν στ' αμπάρια τους
πάθη μυστικά,
που θ' ανακατέψουν
τα μυρωδάτα σεντόνια σου
με γλυκά παραστρατήματα

Για σένα, που ταίριασες την όψη
με την κόψη.
Στολισμένο με άνθη
που ευχαρίστως μου δάνεισαν
ο Οδυσσέας Ελύτης,
ο Διονύσης Σολωμός
και το τραγούδι σου.

29 Ιανουαρίου 2010
Γιάννης Ποταμιάνος

[Κατερίνα]

Γαλήνιοι οι αμφορείς, γεμάτοι
με όνειρα,
στολίζουν υπέροχους πίνακες,
που ετοιμάζονται να γίνουν
ποιήματα.

τουλάχιστον καταπληκτικό!!!!

[Ειρήνη]

Πλούσιο ετούτο το περιβόλι της ποίησης!!!!!!!!!!

[αισχυλος]

υπεροχο!!!!!!!!!!!!!

[ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ]

Πολύ καλό!

Καλή σου μέρα.