Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Συνήθισα ν' αδιαφορώ

Άχαροι δρόμοι και στενά μονοπάτια
σκόρπια η ζωή μου σε χίλια κομμάτια
άπονα χρόνια, πικρές αναμνήσεις
και η μόναξιά μου άστρο της δύσης

R
Συνήθισα ν' αδιαφορώ
για όλους και για όλα
τίποτα πια δεν καρτερώ
και σένα πάνω απ'όλα
Συνήθισα ν' αδιαφορώ
μα πάλι δεν θα κλάψω
ζωή, μπροστά μόνο θωρώ
και όλα θα τ' αλλάξω

Όνειρα άδεια, και στείρες ελπίδες
όλη η ζωή μου γεμάτη παγίδες
λόγια μεγάλα, κενές υποσχέσεις
και πόσα καρδιά μου εσύ ν' αντέξεις

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προβολές: 31

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 30 Μάιος 2010 στις 0:17: Την καλησπερα μου

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 30 Μάιος 2010 στις 20:34: Nα πώς γράφονται τα τραγούδια!!!!

Άψογος πάντα!!!

Γειά σου Γιώργη!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 30 Μάιος 2010 στις 20:42: και η μόναξιά μου άστρο της δύσης

Σχόλιο από τον/την ermioni στις 31 Μάιος 2010 στις 20:44: Πολύ ωραίο!!!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 1 Ιούνιος 2010 στις 0:35: ωραίο ρε Γιώργαρε ..

ανάλαφρο , καλογραμμένο
ότι πρέπει λέμε!

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 1 Ιούνιος 2010 στις 20:36: καλησπερα Γιωργη!!! πολυ ωραιο!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Αννέτα στις 1 Ιούνιος 2010 στις 20:48: Συνήθισα ν' αδιαφορώ
για όλους και για όλα
τίποτα πια δεν καρτερώ
και σένα πάνω απ'όλα

Ωραία συνήθεια!

Υπέροχο!!!

καλησπέρα