Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Στο σπίτι της κυρα-Καλής

(... Μόλυβος της Λέσβου....Πασχαλιά του '98...στο σπίτι της κυρα-Καλής,μιας υπέργηρης αρχόντισσας που ζούσε ολομόναχη, με την καταστροφή της Σμύρνης ολοζώντανη στο νου και τους πατριώτες της -Έλύτη-Βενέζη- συχνά-πυκνά στα χείλη της....Κατεβατά ολόκληρα, θυμόταν κι αράδιαζε από δαύτους...)

Στο σπίτι της κυρα-Καλής,
καθόσουν δίχως να ενοχλείς
των κάδρων τα φαντάσματα,
στων ντουβαριών τα χάσματα.

Διάβαιναν στο παχύ χαλί,
πρόσφυγες πέρα απ' τ' Αϊβαλί,
τη Σμύρνη και την Πέργαμο,
μ' ανθάκια από σφένταμο,

στα μαύρα-αχτένιστα μαλλιά
και στ' άδεια μάτια τα θολά
και γέμιζε ο οντάς, παλιούς
Μυτιληνιώτικους σκοπούς,

βροχούλες Αυγουστιάτικες
και χαραυγές Μαγιάτικες
κι άλογα-κύματα μ' αφρούς
και χοροστάσια με θεούς

κι αγέρηδες και πέλαγα
και πλοία μισοπέλαγα,
στους τοίχους και στις περατιές,
κάτω απ' τις σκάλες τις παλιές,

στ' αφώτιστο υπόγειο,
στο βίο τον Ιώβειο
της όμορφης κυρα-Καλής
που τράβηξε όσα άλλος κανείς,

μα κάρπισε και κράτησε
κι όλο τον κόσμο αγάπησε.
............................................
Στο σπίτι της κυρα-Καλής,
ίδιος δεν έβγαινε κανείς.
Θνητός φτωχούλης έμπαινες,
μ' ίσκιο Αρχαγγέλου έβγαινες,

με του Βενέζη τα φτερά
και του Ελύτη τη φωτιά,
ήλιος ζεστός κι ηλιάτορας,
στο Μόλυβο αυτοκράτορας

κι αγνάντευε η κυρα-Καλή,
ψηλά απ' το κορφινό σκαλί,
σου 'γνεφε, σε χαιρέταγε
κι ορθή στ' αστέρια πέταγε,

με το νοτιά γι' αμάξι της,
παιδούλα στα δεκάξι της . . .

Ά.Π

Προβολές: 510

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 8 μέλη

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 7 Απρίλιος 2010 στις 13:06: Πράγματι είναι υπέροχο
γεμάτο εικόνες, και γλύκα!!!!
Μπράβο!!!!!

Σχόλιο από τον/την φλεγόμενος καψούρης στις 28 Ιούνιος 2010 στις 15:43: Στο σπίτι της κυρα-Καλής,
να πας κι εσύ να ευφρανθείς,
να νιώσεις και ν' ακουρμαστείς
πράματα άγια μιας ζωής.

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 28 Ιούνιος 2010 στις 16:31: Σπουδαία γραφή!!!
Την καλησπέρα μου.

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 28 Ιούνιος 2010 στις 16:38: Τα σεβη μου!!!

Σχόλιο από τον/την Αννέτα στις 28 Ιούνιος 2010 στις 20:52: με του Βενέζη τα φτερά
και του Ελύτη τη φωτιά,
ήλιος ζεστός κι ηλιάτορας,
στο Μόλυβο αυτοκράτορας

Δικό σου Φλεγόμενε!!!!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 29 Ιούνιος 2010 στις 0:25: Άγιο Πόημα...Άγιο!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 29 Ιούνιος 2010 στις 22:10: Δεν φλέγεσαι μόνο εσύ αλλά κι εμείς που σε διαβάζομε!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 16 Σεπτέμβριος 2011 στις 20:54: όταν είναι κάτι όμορφο να σε ευχαριστεί, χωρίς να γίνεσε άπιστος Θωμάς.

ο νοών νοείτο φλεγόμενε καψούρη........

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 16 Σεπτέμβριος 2011 στις 21:57: Γραφεις Αριστουργηματα!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 17 Σεπτέμβριος 2011 στις 1:23: όσες φορές και να το διαβάσω πάντα την ίδια ικανοποίηση αισθάνομαι!!!

άξιος φλεγόμενε

Σχόλιο