Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ψυχασθένεια

Ψυχασθένεια, ψυχασθένεια

ερμητικά κλεισμένη παθιασμένη

ψυχοπάθεια σχιζοφρένεια

χρό-ν-ι-α γκαστρωμένη

Ψυχασθένεια, ψυχασθένεια

μολοτοφάκια εγκεφάλου άλλου

ανομοιογένεια αγένεια

φυγή κοντού μακρυκεφάλου

Εσύ εγώ και ο ψυχίατρος

σε μία χύτρα στο νησί και σύ

αντάμα δίπλα κι ο φρενίατρος

πραγματικότητα κουτσή

Φρένα σπασμένα, λάδια χυμένα

εγώ και σύ, μες το νησί και σύ

φώτα καμμένα, σασιά παρμένα

κρυφή η αλήθεια μες το πισί

Και μιά σούρε-(αγάπη)-αλιστική

μορφή χαμένη καλά κρυμμένη

παράνοια Τί-τάν-ι-α πιεστική

στη φρενοβλάβεια ριγμένη

Ψυχασθένεια, ψυχοπάθεια

παράφρονες εγώ και σύ και σύ

στων λογικών την ευρυμάθεια

μ' ένα πισί σ' ένα νησί και σύ

Προβολές: 60

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 17 Νοέμβριος 2010 στις 20:04: Μια ψυχασθένεια παθιασμένη
μες στους καπνούς κρυμμένη........., φίλε Στιχοπλάστη....

Το είδωλό της σιωπά
κι αυτό με σάστισμα βαθύ
ψεύτικο βλέμμα του κοιτά
μια κοινωνία που ριγεί..

Σε μια γιορτή δοξαστική
μια ψυχασθένεια κι εκεί
αέρια, καπνοί , εκδίκηση
πού να φανεί η αφύπνιση...

Σε ώρες μάλιστα θαμπές
καθάριες να `ταν οι εμβολές
τα νέφη να σκορπίσουν
και τη γιορτή να υμνήσουν...

Καλό σου βράδυ!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 17 Νοέμβριος 2010 στις 20:11: Πολυ ωραιο!!!
γεια σου φιλε στιχοπλαστη

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 17 Νοέμβριος 2010 στις 20:52: Εγώ?????????????????????

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 17 Νοέμβριος 2010 στις 20:53: και συ?????????????????????

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 17 Νοέμβριος 2010 στις 20:58: στο νησί???????????????????????????

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 17 Νοέμβριος 2010 στις 23:36: '
χα χα χα χα χα χα

Φίλη Ειρήνη ....
Εγώ !!!!!!!!;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
και σύ !!!!!!!!!!!!;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
στο νησί !!;;;

χα χα χα χα χα χα χα χα
πολύ διασκεδαστικό !!!
χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα

Φυσικά ξέρω πως "ποιείς χιούμορ" ...

Καμία σχέση με νησί και ψυχοπαθείς ...
Είναι ποίημα της παραφροσύνης του κόσμου που ζούμε ...
Της αλοπρόσαλλης ζήλειας που διακατέχει 'κατασκοπικά'
στοιχεία του περιβάλλοντος κόσμου μας ...
Είναι ποίημα της εσχάτης προδοσίας ανθρώπων που κάποτε θεωρούνταν φίλοι ...
Είναι μιά αλληγορία του τσιμπήματος της οχιάς της πόλης ...
Είναι παράλυση του νου στην έχθρα των καιρών ...

Και ο φίλος Τάσος βλέπω 'έπιασε' το νόημα και δίνει ανάλογη ριμο-απάντηση ...

.