ΠΟΡΦΥΡΕΝΙΑ ΕΥΧΗ ΣΕ ΕΚΣΤΑΣΗ !

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

Λατρευτικό Απόγευμα
με Θέα την Ομορφιά
Ουρανού Κατάνυξη
μέσα από Χιονοθύελλα
που λειώνει (σβήνει) τη Φωτιά .
Κρέμασαν τα Βήματα
μπροστά σ’ Ανθοσταλιά,
Ποτίστηκε με Άγιο Φιλότιμο
το Έαρ που διψά(ει),
μέσα απ’ τη Πορφυρογέννητη
της ζέσης Ευωδιά.
Ήχοι που Χρωμάτισαν
των Αισθημάτων Όψη,
σαν Ιδεόγραμμα που Ζει
σε ενός Βιβλίου την Κόψη.
Πρωτόσταλτο το Γνώρισμα
Χαρούμενη η Ελπίδα..
Μορφής τ’ Απάγκιο Στόλισμα
σαν σε Πορφυρένια Ευχή Πατρίδα.
Μέσα απ’ το Μελιστάλακτο
της Πέτρας που Γεννάει,
Λουλούδι Ολόγιομο Δροσιά
και Γύρη που ζητάει,
της Μέλισσας μεταφορά
σε Χώρισμα που Διψάει.
Μια Πορφυρένια Ευχή
σε Πέρασμα της Σκέψης
μέσα απ’ το Θρόισμα ζωής
και στην Ένωση μιας Διαμαντένιας Έλξης.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Εξαιρετικο!!!

Μπραβο Κωνσταντινε

[Ειρήνη]

Πολύ όμορφο το ποίημά σου!!

 

Καλησπέρα Κωνσταντίνε!

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

Πολύ καλό!!!!

Την Καλησπέρα μου , Κωνσταντίνε!

[Κατερίνα]

γεια σου Κωσταντίνε

[alter ego#--ξινή]

Σε έκσταση!!