Της ψυχής μας το στέκι
Τι θα έλεγες για πλάκα,
πάμε ν' αποδράσουμε,
μ' ένα αστείο, μια ατάκα
να ξαναγελάσουμε?
Έλα ένα παιχνιδάκι
σαν παιδιά να παίξουμε,
από κήπο λουλουδάκι,
σαν παλιά να κλέψουμε.
Στα μαλλιά να το καρφώσεις
και να ξεκαρδίζομαι,
ύστερα να με σηκώσεις
να στριφογυρίζομε.
Στο 'να πόδι να πηδούμε
τοίχο ετοιμόρροπο
και στο τέλος να βρεθούμε,
λέει, σε παιδότοπο.
Κι όταν θα εξαντληθούμε,
σε παγκάκι ξύλινο,
γέρνουμε να κοιμηθούμε,
μ' άγνοια στον κίνδυνο.
Μέσα στις τρελές μου σκέψεις
τη βραδιά μου πέρασα,
ίσως δε θα το πιστέψεις,
μ' απ' το κλάμα έσκασα.
Σχόλιο
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά