Οι πορωμένοι κουλτουριάρηδες...

[Στιχοπλάστης]

'

Οι πορωμένοι κουλτουριάρηδες ζητούν

τ' άχαρα ποί'ματά τους να περάσουν.

Τους υπολοίπους, άπαντες, αμφισβητούν,

τα πνεύματά μας θέλουν να χεριάσουν...

Γέμισε από αυτούς το ίντερνετ μέχρι τα μπούνια.

Γράφουνε κείμενα πεζά χωρίς ρυθμό και ρίμα...

Λένε πως είναι ποί'ματα, μωρά μέσα στην κούνια,

μα μοιάζουν σα σκουριάρικοι σταυροί σε άσπρο μνήμα...

Λένε διαβάζουνε Καβάφη και Σεφέρη,

Ελύτη, Ρίτσο, Καρυωτάκη και λοιπά.

Νιώθουν τρανοί της ποίησης πιονέροι

αέρα έχουνε του λόγιου τυπά...

Ονοματίζουν εαυτούς τους, ποιητές...,

σκαρώνουν συλλογές, ότι ο καθείς νομίζει,

νιώθουν της ποίησης οδηγητές...,

μα, τους πτωχούς, η Ερατώ δεν τους γνωρίζει...

Τον τίτλο ασπάζονται του ποιητή μα μοιάζουν πεζογράφοι...

Ποιός είναι ποιός...; Δεν ξέρω..., δεν μπορώ να ξεχωρίσω...

Είναι ψωνάρες; Γνήσιοι; Εκκεντρικοί η ψευδογράφοι...;

Πως να τους κρίνω και να μην τους αδικήσω...;

Πού 'ναι ο παλμός και ο ρυθμός που φτερουγίζει,

αυτό το 'κάτι' που το πνεύμα ξεσηκώνει...;

Που, ...έστω δίχως ρίμα, συγκλονίζει,

που το διαβάζεις και στο νου σου ξημερώνει...;

Διαβάζω και τους μελετώ και προσπαθώ να καταλάβω,

τι γράφουνε, τι θε' να πούν, πως το διατυπώνουν...

Τα αναλύω πολλαπλά, τα κόβω και τα ράβω,

...δε νιώθω τίποτα..., ...μήτε κεντούν, ...μήτε ξηλώνουν...

Είσαι ένα ψώνιο πορωμένο, ...δε σε νιώθω,

έχεις καλάμι καβαλήσει και τροχάς...

Ποιός όμως το μπορεί, γέννημα νόθο,

να μη σ' αφήσει ποίηση να κατηχάς...;

Ποιός είναι αυτός που θα μας πεί, εκείνος

είναι κι αυτός δεν είναι ποιητής...;

Ποιός θα μας πεί αν σπίρτο η κρετίνος...,

αν είσαι οξύνους η αν είσαι πειρατής...;

Λέω τη γνώμη μου εγώ, πως ποιητής στα πρώτα,

πρέπει να είναι άνθρωπος μ' αισθήματα πολλά...,

πρέπει να δίνει κι όχι να ζητά τα 'φώτα'...,

να νιώθει ενάρετα και όχι αμαρτωλά...

Δεν γίνεσαι, βρε πορωμένε κουλτουριάρη,

ποιητής στο νέτ η γράφοντας αράδες στο χαρτί...

Πρέπει να σ' έχει αγγίξει η Θεία Χάρη

κι 'αληθινή' παιδεία νά 'χεις ...ασορτί ...

.

[Στιχοπλάστης]

'

Φίλοι καλοί, της Ποιητικής Γωνίας...,
μην από σας νομίσει, ούτε είς !
Πως είναι στόχος της καταγγελίας,
που φέρει ο στίχος, άρτι αφιχθείς...

Είσαστε εδώ, πάλι το ξαναλέω,
όλη η αφρόκρεμα της ποίησης στο νετ,
στίχοι ελεύθεροι, ρίμα, ρυθμούς, ...σας αναπνέω !
Να μαζευτούμε όλοι εδώ, ...ήταν κισμέτ !

Είναι το σπίτι μου εδώ κι εσείς,
είστε η στιχο-οικογένειά μου...,
μες το χαμό του νετ, καταμεσής,
είστε η γλυκιά ...ανομοιογένειά μου ...


Καλησπέρα σε όλους...


.

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

Με έχεις ,ειλικρινά , Στιχοπλάστη καταπλήξει με το ποίημά σου , με το σχόλιό σου!!!!!

Είσαι ένας ταπεινός οδηγητής ...μιας ίδιας παρέας εκφραστής!!!!

Πάντα αμετακίνητος στις ιδέες σου...

Καλό σου βράδυ.

[Ειρήνη]

"Διαβάζω και τους μελετώ και προσπαθώ να καταλάβω,
τι γράφουνε, τι θε' να πούν, πως το διατυπώνουν...
Τα αναλύω πολλαπλά, τα κόβω και τα ράβω,
...δε νιώθω τίποτα..., ...μήτε κεντούν, ...μήτε ξηλώνουν..."
---------------

Έδωσες την εξήγηση και έχω ηρεμήσει
καθώς τα ίδια και τ' αυτά έχω πολλάκις νιώσει,
έλεγα στο επίπεδο πως έχω υστερήσει,
από κουλτούρα στο μηδέν και στο υπό η γνώση.

[Ειρήνη]

Δεν γίνεσαι, βρε πορωμένε κουλτουριάρη,
ποιητής στο νέτ η γράφοντας αράδες στο χαρτί...
Πρέπει να σ' έχει αγγίξει η Θεία Χάρη
κι 'αληθινή' παιδεία νά 'χεις ...ασορτί ...
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πόρωση!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιος για αλλη μια φορα!!!
Την καλησπερα μου

[αισχυλος]

Σκληρη αλλα σωστη κριτικη!!!!

[αισχυλος]

εσυ Ελπιδα να γραφεις οπως γραφεις!!!!!!

[Κατερίνα]

Είσαι ένα ψώνιο πορωμένο, ...δε σε νιώθω,
έχεις καλάμι καβαλήσει και τροχάς...
Ποιός όμως το μπορεί, γέννημα νόθο,
να μη σ' αφήσει ποίηση να κατηχάς...;

δώσε στιχοπλά ...δώσε!!

[Κατερίνα]

Είσαστε εδώ, πάλι το ξαναλέω,
όλη η αφρόκρεμα της ποίησης στο νετ,
στίχοι ελεύθεροι, ρίμα, ρυθμούς, ...σας αναπνέω !
Να μαζευτούμε όλοι εδώ, ...ήταν κισμέτ !


έτσι είναι στιχοπλά

κισμέτ !!!!

[σβησμένο ρουμπαγιάτ]

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μάστορα Στιχοπλάστη, εδώ αποπάνω στους ωραίους στίχους σου,είπες από ένστικτο πολλά. Μα πάρα πολλά !
Κοίτα τώρα, τι είπε κι ο Μίκης Θεοδωράκης σε μια συνέντευξή του στην Καθημερινή, ανάμεσα στ' άλλα :
"...Ας μην ψάχνουν, λοιπόν, οι ευαίσθητοι πολίτες να βρουν την αιτία της σημερινής εθνικής παράλυσης σε δευτερεύουσες σχέσεις, πρόσωπα και καταστάσεις. Η πραγματική αιτία είναι ότι ενώ με το λαϊκό στοιχείο και με τη λαϊκή ιδιότητα έγινε ό,τι τέλος πάντων θετικό έγινε σ’ αυτόν τον τόπο από το 1821 έως σήμερα, γιατί απλούστατα όλοι οι μεγάλοι μας ήρωες, ποιητές, διανοούμενοι, επιστήμονες, πολιτικοί, υπήρξαν «λαϊκοί» ανεξάρτητα από τις λογής λογής κάθετες διαιρέσεις, εδώ και καιρό το λαϊκό, που στη χώρα μας ταυτίζεται με το ελληνικό, νικήθηκε κατά κράτος σε όλους τους τομείς της εθνικής μας ζωής. Εδώ και καιρό κατόρθωσε να επικρατήσει ολοκληρωτικά η άρνηση, τρομοκρατώντας και ξεγελώντας τους πολλούς και αφελείς, κρυμμένη πίσω από τον ψεύτικο μανδύα μιας δήθεν προοδευτικότητας, που έχει στην πραγματικότητα τόση σχέση με την πρόοδο όση μια γάτα με ένα λιοντάρι. "
Όλη η συνέντευξη εδώ :
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_100073_18/03/2...