Ο ΘΥΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥΘΡΟΝΑΣ!...

[Νίκη-Αννα Π.]

Βαθιά μεσάνυχτα κι ατέλειωτος χειμώνας,
στα ακατοίκητα μυαλά και στις καρδιές,
λόγια παράλογα, θυμός της πολυθρόνας,
αλαλαγμός στους δρόμους και ‘’πολέμου’’ ιαχές!

Πολλοί μιλάμε για ντροπή και για συγνώμη!
μα λίγοι νιώθουμε στ’ αλήθεια τι θα πει !...
Η όλη στάση μας δεν το τεκμηριώνει…
Η κάθε λέξη μας και πράξη είναι ΝΤΡΟΠΗ!

H κάθε μέρα μας με βία και θυμό,
σπρωξιές, βρισιές στο δρόμο, στη δουλειά,
κριτές αδέκαστοι στου άλλου τον καημό…
κι αποθεώνουμε την κάθε κουτσουλιά!

Κι αντί να δούμε πια την τύφλα μας τη μαύρη,
μες στην αρένα μόνο νιώθουμε ασφαλείς,
και ως μαινόμενοι αγριεμένοι ταύροι,
ορμάμε αλόγιστα και …νιώθουμε υγιείς!...

Κι έτσι το θέατρο που λες, του παραλόγου,
θα συνεχίζεται λαμπρό επί σκηνής!...
Κι οι οδυρμοί μας παίρνουν θέση επιλόγου,
σε ένα έργο που όμως παίζουμε κι εμείς!...

Καιρός να είμαστε λοιπόν ειλικρινείς,
Μήπως και γράψουμε ένα έργο περιωπής!!
===============================
......ακούει κανείς;;;;.....
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.

[Γιάννης]

Εγώ Νίκη μένω στον τίτλο της δημιουργίας σου που επί τέλους βρέθηκε κάποιος να μιλήσει γι' αυτή την πολυθρόνα και τις κακές προεκτάσεις της. Οι στίχοι πλέον διαβάζοντάς τους δείχνουν την ικανότητα που σε χαρακτηρίζει και την γόνιμη φαντασία που διαθέτεις. Ένα μπράβο σου αξίζει από μένα !!!!!!!!!!!