Της ψυχής μας το στέκι
Η μέρα θέλει να φοράς
λούσα και προσωπίδα,
μα εγώ δεν είμαι μασκαράς
και ζω σαν νυχτερίδα :
Το σούρουπο σηκώνομαι
και τον καφέ μου πίνω,
το φεγγαράκι χαιρετώ
κι αναφορά τού δίνω.
Παίρνω την Πούλια για σπαθί
και τ' άστρα για κανόνια
και τα σκοτάδια μου νικώ
στα μαρμαρένια αλώνια.
Το γλυκοχάραμα γυρνώ,
τα στόρια κατεβάζω,
κάνω την προσευχούλα μου
και γέρνω και πλαγιαζω.
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 1 Μου αρέσει
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 1 Σχόλιο 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο 29 Ιουν. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο 19 Ιουν. 1 Απάντηση 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 7 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Nefeli riga. Τελευταία απάντηση από τον/την Nefeli riga Ιουν 11, 2021. 10 Απαντήσεις 3 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Nefeli riga. Τελευταία απάντηση από τον/την Nefeli riga Απρ 15, 2020. 48 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2023 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).
Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά