Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Να 'μουν

Να 'μουν της νύχτας όνειρο,
της μέρας ξυπνητήρι,
η γύρη που για πρωινό
θα πίνεις στο ποτήρι.

Το γεύμα του μεσημεριού,
νέκταρ και αμβροσία,
να μ' αγναντεύεις, δειλινό
νά 'μουν, στη Θηρασία.

Να ήμουνα η όαση,
γη της επαγγελίας,
να σ' αγκαλιάζω, πάπλωμα,
νύχτες θεομηνίας.

Να 'μουν για σένα της Λαμπρής
ο ήχος της καμπάνας,
λάλημα του αηδονιού,
το κοίταγμα της μάνας.

Προβολές: 75

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 1 μέλος

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 23 Νοέμβριος 2009 στις 22:14: Καταπληκτικο τραγουδι!!!
καλησπερα Ειρηνη

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 23 Νοέμβριος 2009 στις 22:15: εκπληκτικο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 24 Νοέμβριος 2009 στις 1:08: είσαι όλα αυτά και πολλά ακόμα
που βαριέμαι τώρα να τα γράφω...

ο στίχος τέλειος δικιά μου
τραγούδι έτοιμο!!!

Σχόλιο από τον/την ermioni στις 24 Νοέμβριος 2009 στις 1:16

Σχόλιο από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 24 Νοέμβριος 2009 στις 10:02: ΚΑΛΗΜΕΡΑ.................ΤΕΛΕΙΟ..............ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ............................ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ...........

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 24 Νοέμβριος 2009 στις 16:03

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 24 Νοέμβριος 2009 στις 16:03

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 24 Νοέμβριος 2009 στις 16:04

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 24 Νοέμβριος 2009 στις 17:32: μου θυμησες ενα δικο μου παλιο

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 24 Νοέμβριος 2009 στις 17:33: Να 'μουν βροχη να την υγραινω
ηλιος να την ζεσταινω
αερας να μουν που φυσαει.
Μα αφου δεν ειμαι ολα αυτα
ας ημουνα τουλαχιστον
η κυλοτα που φοραει.

Πανω στο καυτο κορμι της
να ακουμπαω στο νινι της
να 'μαι εγω το φυλαχτο της
να τονωνει το εγω της.

Μια μικρη ζεστη κυλοτα
κοκκινη με δαντελιτσες
να της κανω ολη μερα
γλυκες, χαδια και τρελιτσες!!!