Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Μοναξιά

Μια ζωή στης μοναξιάς το δρόμο
του πόνου κύματα κρατώ στον ώμο
δανεικές στιγμές που βλέπω μες το χρόνο
μοιράζω με τα βράδια μου με τρόμο
παίζω μπλόφα στη σιωπή με σκιές
στης νυχτιάς μου το διηνεκές

Γιατί είναι ο κόσμος μου κλειστός
αγκάθινο στεφάνι ο καημός
Γιατί είναι ο δρόμος της ζωής μου μόνος
πουθενά δεν αντικρίζω ένα φως

Με καρδιά κενή από συμμάχους
ψάχνω τα όνειρα κτυπώ σε βράχους
με ματιά ορφανή από ελπίδες
κοιτάζω της ζωής τις κενές σελίδες
γυρεύω μάταια μες το χιονιά
μια αγκαλιά , μια ζεστασιά

Γιατί είναι ο κόσμος μου κλειστός
αγκάθινο στεφάνι ο καημός
Γιατί είναι ο δρόμος της ζωής μου μόνος
πουθενά δεν αντικρίζω ένα φως

Προβολές: 16

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 8 Φεβρουάριος 2009 στις 19:35: Υπεροχο!!!
Καλησπερα Ελενη

Σχόλιο από τον/την ορφανιδης νικος στις 8 Φεβρουάριος 2009 στις 19:36: Γιατί είναι ο δρόμος της ζωής μου μόνος
πουθενά δεν αντικρίζω ένα φως
Καλησπέρα Ελένη από Ρόδο!!!καταπληκτικό!!!!!

Σχόλιο από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος στις 8 Φεβρουάριος 2009 στις 19:45: Με καρδιά κενή από συμμάχους
ψάχνω τα όνειρα κτυπώ σε βράχους
με ματιά ορφανή από ελπίδες
κοιτάζω της ζωής τις κενές σελίδες
γυρεύω μάταια μες το χιονιά
μια αγκαλιά , μια ζεστασιά

ΓΕΙΑΣΟΥ ΛΕΝΑΚΙ ΕΡΩΤΙΑΡΙΚΟ....