Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΜΕΘΥΣΜΕΝΟ ΑΕΡΙΚΟ

Κρεμάω την καρδιά μου στο σκοινί
σαν χιόνια οι απουσίες με παγώνουν
κι'όταν στεγνώνει με του πόνου το φιλί
τότε θυμάται τις πληγές που τη ματώνουν

μια νύχτα θα την ρίξω στη φωτιά
κι' όλα τα χρόνια μου τα ψεύτικα τα άδεια
αυτά που χτίζανε τα όνειρα κρυφά
μα η ζωή μου φόραγε τα μαύρα

σ' όλες τις μέρες μου αντίθετα τραβάω
κι' όποιο χαρτί κληρώσει η αυγή
πηγαίνω πάσο κι' όλο προχωράω
γι' αυτό κι' οι μοίρες μου με βάφτισαν τρελή

μα εγώ τις στάχτες αγαπάω
και πίνω το ποτό τους το πικρό
χωρίς αυτές τι θά' μουνα αλήθεια
αν όχι ένα μεθυσμένο αερικό...........

sunnyvita 11/01/2009

Προβολές: 42

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την ορφανιδης νικος στις 11 Ιανουάριος 2009 στις 17:09: σ' όλες τις μέρες μου αντίθετα τραβάω
κι' όποιο χαρτί κληρώσει η αυγή
πηγαίνω πάσο κι' όλο προχωράω
γι' αυτό κι' οι μοίρες μου με βάφτισαν τρελή

πολυ Δυνατο!!!!!!
καλησπερα ΧΡΥΣΑ!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος στις 11 Ιανουάριος 2009 στις 23:28: σ' όλες τις μέρες μου αντίθετα τραβάω
κι' όποιο χαρτί κληρώσει η αυγή
πηγαίνω πάσο κι' όλο προχωράω
γι' αυτό κι' οι μοίρες μου με βάφτισαν τρελή

EΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΧΡΥΣΑ ΜΟΥ...