ΜΗ ΦΟΒΗΘΕΙΣ ΤΑ ΛΑΘΗ ΣΟΥ (1Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

[ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Μες της ζωής τη θάλασσα 

τα χρόνια μου τα χάλασα

βροχές και καταιγίδες

βαθιές οι εμπειρίες μου

χίλιες οι ιστορίες μου

για τις κρυφές παγίδες .

ρεφ.

 Την πόρτα του παράδεισου

ή τη φωτιά του Άδη σου

μονάχος τη διαβαίνεις

χαλίνωσε τα πάθη σου

μη φοβηθείς τα λάθη σου

γιατ΄ απ΄ αυτά μαθαίνεις.

./././././

Τώρα τ΄απομεσήμερο

το πνεύμα μου πια ήμερο

τη ξαστεριά γυρεύει

στο πέρασμα της νιότης μου

ήταν η αγάπη δότης μου

που τις καρδιές μαγεύει .

ρεφ.

 

Την πόρτα του παράδεισου

ή τη φωτιά του Άδη σου

μονάχος τη διαβαίνεις

χαλίνωσε τα πάθη σου

μη φοβηθείς τα λάθη σου

γιατ΄ απ΄ αυτά μαθαίνεις.

[Liontas]

Όμορφο ποίημα, με υπαρξιακό περιεχόμενο που "μιλάει" μέσα μας...

Έχει χαρακτηριστικά που συνδυάζουν τη φιλοσοφική ενατένιση με τη στιχουργική αισθητική - κάτι που, για μένα τουλάχιστον, αποτελεί το ποιητικό ιδεώδες.

Περισσότερο μου άρεσε η ομοιοκαταληξία "παράδεισου...του Άδη σου".

[αισχυλος]

πολυ ωραιο!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Υπεροχο τραγουδι!!!

καλησπερα Γιαννη

[Ειρήνη]

μη φοβηθείς τα λάθη σου

γιατ΄ απ΄ αυτά μαθαίνεις.

 

Ωραίο τραγούδι Γιάννη, ότι πρέπει για μελοποίηση!!!

[Κατερίνα]

σωστά Γιάννη

[Παντελής]

Τώρα τ΄απομεσήμερο

το πνεύμα μου πια ήμερο

τη ξαστεριά γυρεύει

στο πέρασμα της νιότης μου

ήταν η αγάπη δότης μου

που τις καρδιές μαγεύει .

 

καληνύχτα Γιάννη.

[ELPIDA]

Την πόρτα του παράδεισου

ή τη φωτιά του Άδη σου

μονάχος τη διαβαίνεις

χαλίνωσε τα πάθη σου

μη φοβηθείς τα λάθη σου

γιατ΄ απ΄ αυτά μαθαίνεις.

 

Υπεροχο!!!