Μαρία.., σε σκεφτόμουνα προχθές ...

[Στιχοπλάστης]

'

Μαρία σε σκεφτόμουνα προχθές,

σκεφτόμουνα πόσο πολύ το θες ...

Πόσο το λαχταράς νύχτα και μέρα

να παίζεις του τσομπάνη τη φλογέρα ...

Μέσα στη στάνη ευθύς την παίρνεις,

αργά στα χείλη σου τη φέρνεις ...

Στο στόμα σου τη βάζεις με μεράκι

δίνεις χαρά στο έρμο τσομπανάκι ...

Την παίζεις ταχτικά και στο χορτάρι

στα δεξιά της στρούγκας το πουρνάρι.

Τη φύση αγναντεύοντας φωνάσκεις

την τέχνη της φλογέρας πια διδάσκεις ...

Θυμάμαι.., όταν αγέρα είχε ζωηρό

στο κούτσουρο καθόσουν το χοντρό.

Παίζαμε πλακωτό μαζί στο τάβλι

και ταυτοχρόνως έπαιζες σουραύλι ...

Πόσο σου άρεσε η φλογέρα Μαριγώ..,

τώρα τα σκέφτομαι κι αναριγώ ...

Πως έπαιζες του Τσίτσιου τη μαντούρα

και δε σκιαζόσουν τη σκληρή μαγκούρα ...

Δε σε φοβίζαν λύκοι ανθρωποφάγοι

μηδέ ατσαλότριχοι νταβραντισμένοι τράγοι.

Πάντα την έπαιζες και παίζεις του τσομπάνη

την άκαμπτη φλογέρα του στη στάνη ...

.

[αισχυλος]

χαχα φοβερος!!!!!!!!!!

[αισχυλος]

Ελα παιξε το Μαρια
και δεν ειναι αμαρτια!!

[Παντελής]

γεια στο στόμα σου Στιχοπλάστη που σβήνεις φλόγες έστω με τη φαντασία.

[Κατερίνα]

ταλέντο στα πνευστα η Μαρία χαχαχα

[Κατερίνα]

γεια σου ρε στιχοπλά χαχαχα

[Αριάδνη Μεσογείτη]

Ωραίος είσαι Στιχοπλα
για νάχουμε κι άλλα καλά
να στείλεις τώρα τη Μαρία
σε όλου του κόσμου τα Ωδεία
τη φλογέρα να διδάξει
θεωρία άμα και πράξη