Της ψυχής μας το στέκι
Βρε που κακό χρόνο νά 'χει,
μια καμπούρα σαν καμήλα,
έχω φορτωθεί στη ράχη,
από την πολλή γραψίλα
.
Είμαι η χρυσή μολύβα,
όπως λένε χρυσός σκούφος,
επιτρέπεται μια ντίβα
να μουντζώνει ένας μπούφος?
Χώνεψα στην πολυθρόνα ,
ο πωπός πωπω πλαταίνει,
να του γράφω η κοκόνα
και να μ' έχει αυτός χεσμένη
Θα ανοίξω σαν καρπούζα,
να τον πάρουνε τα σκάγια,
που κατάντησε χαβούζα
η πριγκήπισσα Σοράγια.
Μέρα νύχτα ωιμένα
πνίγομαι μες τη χαρτούρα
κι άλλη τόση από μένα
έχει γίνει η καμπούρα
Τα ματάκια μου τα 'γρά
στραβωθήκανε να γρά.
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά