Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όταν κοιτώ τη θάλασσα

Όταν κοιτώ τη θάλασσα
ψυχή μου βλέπ' εσένα
καράβι που ναυάγησα
εδω στα μαύρα ξένα

Πνιγμένο μες το κύμα της
φεγγάρι χρυσαφένιο
χαμένο μες το βλέμμα της
νησάκι σμαραγδένιο

Και αρμενίζω στ'ανοιχτά
μ'αγέρα πελαγίσιο
στου όνειρου την μοναξιά
και στου καιρού το βίτσιο

Όταν κοιτώ τον ουρανό
βλέπω τη συννεφιά μου
της νοσταλγίας τον καημό
που έχω στην καρδιά μου

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προβολές: 45

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 14 Φεβρουάριος 2010 στις 20:48: Πολύ όμορφο!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 15 Φεβρουάριος 2010 στις 0:59: Και αρμενίζω στ'ανοιχτά
μ'αγέρα πελαγίσιο

κι εγώ Γιώργαρε
ταυτίστηκα!

Σχόλιο από τον/την marakos στις 15 Φεβρουάριος 2010 στις 11:12: ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΕΜΑ ΣΟΥ!ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Σχόλιο από τον/την Gavri Irene / Γάβρη Ειρήνη στις 15 Φεβρουάριος 2010 στις 16:48: Φίλε Σπαρτινέ.. την καλησπέρα μου!!! Νοσταλγικό!!!!!!!!!!!!!!!!