Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ό τι άγγιξες και είδες

Σφράγισα με βουλοκέρι
σαν κειμήλια γονικά
για να μην τ' αγγίξει χέρι
όλα τ' αναμνηστικά.

Στης ψυχής μου τα συρτάρια
σφάλισα με κλειδωνιά,
όλα τα δικά σου αχνάρια
μην τα σβήσει η λησμονιά.

Έδεσα με αλυσίδες
στης καρδιάς τη φυλακή
ό τι άγγιξες και είδες
να τα βρίσκω πάντα κει.

Ό τι έμεινε από σένα
το φορώ για φυλαχτό,
μες του κόσμου την αρένα
ίσως να προφυλαχτώ.

Προβολές: 63

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 1 μέλος

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 20 Σεπτέμβριος 2010 στις 19:49: Πολύ ...Πολύ ωραίο . Ειρήνη!!!!!

Τέτοια να γράφεις και είναι σίγουρο ότι μοιράζεις φυλαχτά!!!!

Καλό σου βράδυ!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 20 Σεπτέμβριος 2010 στις 19:58: Καταπληκτικο!!!
Ειρηνη μπραβο σου!!!
καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 20 Σεπτέμβριος 2010 στις 20:03: "Έδεσα με αλυσίδες
στης καρδιάς τη φυλακή
ό τι άγγιξες και είδες
να τα βρίσκω πάντα κει. "

Που τα βρίσκεις βρε Ειρήνη
τέτοια λόγια μαγικά,
στης καρδιάς σου το καμίνι
χύνονται χρυσαφικά !!!

.

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 20 Σεπτέμβριος 2010 στις 20:05: '

Μπράβο σου και πάλι μπράβο
έχεις το στιχάκι σκλάβο !!!

.

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 20 Σεπτέμβριος 2010 στις 20:12

Σχόλιο από τον/την Αριάδνη Μεσογείτη στις 21 Σεπτέμβριος 2010 στις 0:15: Τι όμορφο που είναι! Ο στίχος, τα νοήματα, το συναίσθημα δίνονται με φοβερή αμεσότητα. Καλό σου βράδυ, Ειρήνη

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 21 Σεπτέμβριος 2010 στις 0:26: συναίσθημα , τεχνική , ροή , δύναμη

με όλα αυτά τα υλικά στη μαρμίτα
δεν είναι δυνατόν να μη βγει τέλειο αποτέλεσμα

ό,τι αγγίξεις με την πένα σου , μαγεύει Κυρία μου!!!!