Για τον πατέρα μου, ρωτήστε το βοριά...

[Αντώνης Κατσαντώνης]

Για τον πατέρα μου ρωτήστε το βοριά
που ΄χει στοιχειώσει στα κελλιά της Μακρονήσου
κι εσύ περήφανη μανούλα,τη βαριά,
την πικραμένη ,την εξόριστη ζωή σου...

Ρωτήστε, αν θέλετε,της Πίνδου τα βουνά,
αυτά που ανέβηκε ορφανός,φτωχούλης κι έρμος,
την παρτιζάνικη να βάλει αρματωσιά,
να ρίξει σπόρο να φυτρώσουν venceremos!

........................
Για τον πατέρα μου ρωτήστε τα παιδιά,
στα μονοθέσια του εξήντα τα σχολεία,
να δείτε πώς μπορεί του δάσκαλου η καρδιά
να φέγγει όσο δεν φέγγουν εκατό βιβλία...

Ρωτήστε,αν θέλετε,κι εκείνα τα σκυλιά,
τ' αδέσποτα σκυλιά που νιώθουν τους μονάχους
και τα πουλιά της νύχτας,τα τρελά πουλιά,
που 'χουν αδέρφια τους χιονιάδες και τους βράχους!

..........................
Για τον πατέρα μου,ρωτήστε το Θεό,
τι βλέπει πίσω απ' τα κλειστά τα βλέφαρά του:
των νικημένων τον ανίκητο στρατό
βλέπει,και τρέχει να ξανάβρει τ' άρματά του...

[alter ego#--ξινή]

Ρίγη συγκίνησης!!

Υποκλίνομαι!!!!

[Παντελής]

τον δάσκαλο, τον δάσκαλο,

αυτόν τον σαρδανάπαλο,

να μου τον φέρετε στο στρώμα.....

 

με την βαθιά μου εκτίμηση σε τέτοιους ανθρώπους Αντώνη.

[γκατλούλα]

Εγώ σε ποίηση ιερή

τι να ειπώ η καψερή

[kapnosa]

Για τον πατέρα μου ρωτήστε τα παιδιά,
στα μονοθέσια του εξήντα τα σχολεία,
να δείτε πώς μπορεί του δάσκαλου η καρδιά
να φέγγει όσο δεν φέγγουν εκατό βιβλία

... απέραντα συγκινητικό!!!!!