Ο ήλιος σκαρφάλωσε γοργά στα ύψη ,
καψαλίζοντας αμείλικτα τα πρόσωπα και τα γυμνά μέλη των επίστρατων..
Μια νεκρική σιγή είχε για τα καλά στοιχειώσει το αεροδρόμιο.
Γύρω τους δεν έβλεπαν ίχνος αεροπλάνου, λες και είχε ανοίξει η γη κάτω απ τα φτερά τους και τάχε καταπιεί.
Προφανέστατα τα είχανε οδηγήσει στους χώρους διασποράς και καλά καμουφλαρισμένα,ώστε να μη φαίνονται από ψηλά.
Τα μαχητικά έτσι κι αλλιώς ήτανε ασφαλή κάτω απ τα τολλ τους με τους πιλότους σταντ- μπάι, ώστε σε δυο λεπτά να βρίσκονται στον αγέρα.
Ακόμα και τα φίδια έπαψαν να σέρνονται ανάμεσα στα πόδια τους.Τα βάτα που βρίσκονταν ολόγυρα τους, σκόπιμα δεν είχανε αποψιλωθεί, ώστε να «μισοκρύβονται» τα τετράδυμα ανάμεσα τους, αλλά και να χρησιμοποιούνται τα κλαδιά τους για στοιχειώδες καμουφλάζ στα μπόφορς
Την προηγούμενη νύχτα είχανε αφήσει νερό μέσα σε μια σκουριασμένη κονσέρβα, για να ξεδιψάσουνε οι φαρμακερές οχιές ,ώστε να μη μοιραστούν τους μουσαμάδες μαζί τους.
Ήτανε μια χρήσιμη συμβουλή του επικεφαλής του φυλακίου έφεδρου σμηνία ,που τότε έκανε τη θητεία του και γνώριζε τα είδη του ζωικού Βασίλειου που τον συντρόφευαν.
Ξαφνικά είδανε να πλησιάζει στο φυλάκιο ένα τζίπ μ ένα σμηναγό στη θέση του συνοδηγού που σε έξαλλη κατάσταση ,τους έδινε να καταλάβουν πως είχανε τελειώσει τα ψέματα.
«Γρήγορα όλοι τον ατομικό οπλισμό τους !» φώναζε περνώντας από κάθε φυλάκιο.
Από κει και πέρα ο επικεφαλής του φυλακίου έβαζε φτερά στα πόδια και έσπευδε να ενημερώσει τους επικεφαλής των αντιαεροπορικών.
Οι επίστρατοι τότε αφήνοντας κάθε τους ασχολία στην άκρη, έσπευσαν στο φυλάκιο για να παραλάβουν τον οπλισμό τους.
«Ίσως γίνουνε ρίψεις αλεξιπτωτιστών» σκέφτηκε καθώς του φορτώσανε ένα οπλοπολυβόλο μπρέν και δυο ημισελήνους γεμιστήρες. Επι τέλους δεν θα ήταν άοπλος !
συνεχίζεται
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά