ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ 1974-(μέρος πρώτο)

[marakos]

Το βαρυφορτωμένο επιβατικό πλοίο με σβησμένα τα φώτα, άφηνε πίσω του το λιμάνι του Πειραιά με προορισμό τη λεβεντογέννα Κρήτη και συγκεκριμένα το ναύσταθμο της Σούδας.
Παρ ότι σαν έφεδρος αξιωματικός είχε καμπίνα, προτίμησε να κοιμηθεί σ ένα πάγκο στο κατάστρωμα.
Θα είχε περισσότερες ελπίδες να διασωθεί σε περίπτωση τορπιλισμού του πλοίου απο Τουρκικό υποβρύχιο, παρά στην καμπίνα του που ήτανε αποκλεισμενη απο εκατοντάδες επίστρατους.
Οι εντολές ήτανε αυστηρές! Ούτε το παραμικρό φώς στο κατάστρωμα, ούτε κάν άναμα τσιγάρου, για να μην εντοπιστούνε.
Στα σπλάχνα του πλοίου, τανκς και διάφορα στρατιωτικά οχήματα μεταφοράς προσωπικού αλλά και βληματα,σαν εκεινους που τους περίμεναν.
Έριξε μια ματιά στον σκοτεινό ουρανό που είχε απλώσει τα φωτεινά πλουμίδια του σαν φάρους ελπίδας και κατόπιν αφέθηκε στην αγκαλιά του Μορφέα αλλά πάντοτε προετοιμασμένος για κάθε ενδεχόμενο.
Ξημέρωνε και οι πρώτες ακτίνες ήλθανε να τον καλημερίσουνε μαζί με εκατοντάδες επίστρατους που είχανε κατακλύσει κάθε γωνιά του πλοίου.
Επιτέλους ο ναύσταθμος της Σούδας, που άνοιγε το ανθυποβρυχιακό δίχτυ του για να περάσουνε.
Όμως ο αγέρας ήτανε πολύ δυνατός και παρα τις προσπάθειες να δέσουνε κάβους αυτό έγινε δυνατόν και με την βοήθεια ρυμουλκών μετά απο επτά ολόκληρες ώρες.
Ο φόβος να χτυπηθούνε μεσημεριάτικα καταμεσίς στο λιμάνι απο Τουρκικά αεροπλάνα ήτανε πολύ μεγάλος και ήτανε το μόνο που εκείνες τις στιγμές τους ανησυχούσε.
Ο ναύσταθμος της Σούδας εξάλλου ήτανε ένας απο τους πρώτους στόχους του εχθρού και αυτό το γνώριζαν πολύ καλά οι αεροπόροι περισσότερο απο κάθε άλλη ειδικότητα.
Άλλωστε και το αεροδρόμιο της Σούδας που ήταν ο τελικός του προορισμός,ανήκε και αυτό στους πρώτους στόχους της Τουρκικής αεροπορίας.
Τελικά με τα πολλά κατόρθωσαν να αποβιβασθούν στην προκυμαία,περιμένοντας τα στρατιωτικά οχήματα που θα τους προωθούσανε στις μονάδες που είχανε επιστρατευτεί.
Πεζικάριοι ,ναύτες,αεροπόροι,ένας αχταρμάς κάτω απ τον Ιουλιάτικο ήλιο που τους καψάλιζε και τους έκανε στην κυριολεξία μούσκεμα στον ιδρώτα.
Επιτέλους φάνηκαν τα οχήματα και ανάμεσα τους ένα μπλέ reo,που τον έκανε να νοιώσει τέτοια αγαλλίαση ώστε να ξεσηκώσει με τους φωνές του τους πάντες."από δώ, απο δώ παιδιά" φώναξε μ όλη τη δύναμη της ψυχής.
Δίπλα του τότε άρχισαν να μαζεύονται κι άλλες "ντακότες" και όλοι μαζί το έριξαν σ ένα αγώνα ταχύτητας να εξασφαλίσουνε μια καλή θέση σ ένα απ τους τρείς πάγκους του μεγάλου οχήματος, όσο το δυνατόν προς τα έξω για να μη σκάσουνε κάτω απο τον μουσαμά που σκέπαζε τον χώρο των επιβατών.

συνεχίζεται

τετραδυμο αντιαεροπορικο ενος ατόμου.Εμπαινες μεσα και εβραζες στην κυριολεξια.
Οπλο για πολυ γενναιους αλλά και ανθεκτικους στη ζέστη.Το ασπιδιο το διαπερνουνε τα βλήματα των αεροπλανων και τότε λαμπάδιαζες στο αψε σβησε.Το μονο που μπορουσαν να κανουν οι συναδελφοι,ητανε να σε πυροβολησουν στο κεφάλι για να μην υποφερεις.Ενα φερετρο στην κυριολεξία!
Ειχε τεσσαρα πολυβολα( 50άρια) και αντιστοιχο αριθμο γεμιστηρων.Ητανε όμως και το μονο αποτελεσματικό για τα βραδυκίνητα αεροπλάνα ,ιδιατερα για τα μεταγωγικα που τυχόν θα έριχναν αλεξιπτωτιστες.
Μπορουσε να πλήξει και βομβαρδιστικο αεροσκάφος,αλλά μόνο μετα την ρίψη των βομβών του,την στιγμή της πιο αδύνατης φάσης του ,δηλαδή της ανόδου του (απαγκιστρωση).Και αυτο όπλο του Β ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Καλησπερα Μαριε

[marakos]

καλησπερουδια φιλε μου !

[marakos]

Εχεις την εντυπωση,οτι οσοι πηγαμε εκει κατω θέλαμε να σκοτωσουμε κανένα?
Τ αντιαεροπορικα ειναι οπλα αμυνας φίλε μου.Οσο για τα οπλα,δυστυχως θα υπάρχουνε,οσο υπαρχουν "ανθρωποι".
Δεν ξερω κανενα να υποδεχεται τις βόμβες με λουλουδια.Παντως αξιζει να θυμόμαστε.πρέπει!

[marakos]

προσπαθω μεσα απο τις αναμνησεις μου,να ξεστοιχειώσω τις μαυρες σελιδες εκεινων των ημερών,ευχόμενος να πορευθουμε εν ειρήνη,ωστε να μη υποβληθουνε ξανα οι νεοι μας σε μια τετοια δοκιμασία.
Οσο για τους πραγματικους φονιάδες των λαών κατοικοεδρευουν σε Λονδίνο και Ουάσιγκτων, με πλοκαμια τους ,τους συμβεβλημενους υποτακτικους των,σε Ευρωπη και Μεση Ανατολή.
Ο γραφων δεν το παίζει ήρωας,γιατι ουδέποτε υπηρξε,οπως δεν υπηρξε και δειλός.
Ομως σταθηκε κοντα στους επιστρατους μη βαθμοφόρους ,προσπαθωντας να κανει τις συνθηκες πιο υποφερτες,αλλα και μοιραζομενος μαζι τους όλες τις κακουχίες.
http://img13.imageshack.us/img13/3524/aetos.jpg