Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ 1974 (δεύτερο μέρος)

Μετά απο αναμονή πάνω απο ώρα επάνω στό αυτοκινητο-φούρνο,άκουσε με ανακούφιση τον βρυχηθμό της μηχανής, μια ανάσα δράκοντα μέσα στην απόλυτη σιγή.
Ξεκίνησαν αργά-αργά για τον προορισμό τους, το αεροδρόμιο που θα έπρεπε να υπερασπισθούνε πάση θυσία απο προσβολή εχθρικών αεροπλάνων, αλλά και απο καταληψη του απο αλεξιπτωτιστές του εχθρού.
Ειχε καταφέρει να σκαρφαλώσει ανάμεσα στους πρώτους και να καθίσει ο μισός στο μεσαίο πάγκο και ο άλλος μισός στο κενό, λόγω στριμώγματος.

Ομως δεν τον ένοιαζε, δεν είχε αφήσει πίσω του κάποια αγαπημένη να τον περιμένει, κάποια γυναίκα να τον σκέπτεται, να τον στοχάζεται, παρα μόνο την οικογένεια του.
Έβλεπε πολλούς να ρίχνουνε κλεφτές ματιές στις φωτογραφίες των κοριτσιών τους και ένοιωθε ότιι αν πέθαινε στον πόλεμο, δεν θ άφηνε κάποια αγαπημένη ψυχή ένα τόσο δα λουλουδάκι στον τάφο του, δεν θα έχυνε ούτε μια σταγόνα δάκρυ, δεν θα ψιθύριζε τ όνομα του.
Πόσο αδύναμο κάνει ο έρωτας τον άντρα, ψέλλιζε η ψυχή του βλέποντας κάποιους να μισοκλαψουρίζουνε .
Όμως γνώριζε πολύ καλά πως εκείνοι θα είχανε ένα λόγο παραπάνω να υπερασπιστούνε με νύχια και με δόντια τούτο τον τόπο, όχι μόνο για τους συγγενείς, αλλά πάνω απ όλα και απ όλους για την.. αγάπη τους.
Αχ γυναίκες, που ζωές φέρνετε σε τούτο τον κόσμο αλλά και ζωές που θυσιάζονται για χάρη σας..

Σούρουπο πλησίασαν την πύλη του αεροδρομίου που ήτανε επιστρατευμένος.Διάβασε με μια βιαστική ματιά την πινακίδα όταν την προσπερνούσανε,115 πτέρυγα μάχης.
Απόλυτο σκοτάδι παντού, μόνο ο ήχος κάποιου καταδιωκτικού, που κάτω απο κάποιο τόλλ δοκίμαζε τους κινητήρες του, σπάζοντας την απόλυτη σιωπή.
Τα οχήματα έτρεχαν με μεγάλη ταχύτητα περιμετρικά του διαδρόμου με φούμο στους προβολείς σέρνοντας ξοπίσω τους αντιαεροπορικά και πυρομαχικά.

Πάνω τους σκαρφαλωμένοι σμηνίτες της Μοίρας Προστασίας Αεροδρομίου (ΜΠΑ)που μαζί με τους έφεδρους αξιωματικούς τους ,θα ήτανε οι μόνοι έξω απο τα καταφύγια για να αναμετρηθούνε με τις βόμβες και τους πολυβολισμούς του εχθρού.
Εξ άλλου ήτανε μαζί με τους μηχανικούς αεροσκαφών και οι μόνοι που είχανε την απεριόριστη εμπιστοσύνη και εκτίμηση των πιλότων.
Αν εκείνοι δεν αποθάρρυναν τους επιτιθέμενους με τα δραστικά τους πυρά να πλήξουνε τους διαδρόμους ,τότε οι πιλότοι δεν θα είχαν την δυνατότητα να απογειωθούνε η να προσγειωθούνε.
Σ εκείνη την κατηγορία άνηκε και εκείνος με τον βαθμό του έφεδρου υποσμηναγού.αντιαεροπορικής άμυνας

συνεχίζεται