Εγώ μαι..

[Ειρήνη]

Εγώ 'μαι κοίτα,
κλείσε τα μάτια κι άγγιξέ με,
τα χέρια σου γύρω μου σφίχτα,
κρυώνω τόσο, ζέστανέ με....

Άκου μιλάω....
Κλείσε τ' αυτιά και άκουσέ με...
δεν έχω πού αλλού να πάω,
γλυκά - γλυκά νανούρισέ με....

Άκου το χτύπο....
άκου....τακ -τακ το όνομά σου
'πο δίπλα σου ποτέ δε λείπω
σκιά μαι πάνω στη σκιά σου.....

Κράτα με τρέμω....
σκοτάδια και με κυνηγάνε,
κάποιοι με μάλωσαν το έρμο
κει έξω με πετροβολάνε...

Γελάω, κοίτα...
Γύρη και στάζει απ' τα χείλη
ένα οι δυο αυτή τη νύχτα
είπα του ήλιου μην ανατείλει.

[JOE C.]

Επιθυμίες που άμεσα και γλυκά προστάζουν!!!

Υπέροχο!
Χρόνια πολλά!!!

[M alive s]

Εύφλεκτη ανάγκη,ικανή,
τον αντιδραστήρα του πάθους να ενεργοποιήσει.

[ELPIDA]

[ELPIDA]

[ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ]

Πολύ ωραίο!

[Κατερίνα]

ναι...Εσύ είσαι ...εσύ
η ανεπανάληπτη κι η μοναδική ψυχάρα!!!!

παλιό αλλά καλό δικιά μου!!

[Στιχοπλάστης]

[marakos]

ΟΝΕΙΡΙΚΟ!ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

[Gavri Irene / Γάβρη Ειρήνη]

Ρηνούλα είσαι ΥΠΕΡΟΧΗ!!!

[Χωρολάτρης]

Κάπως μου τα "χαλασες " λίγο στην τελευταία στροφή σου Ρηνάκι...Λίγο νοηματικά , περισσότερο στιχουργικά και ακόμα πιο πολύ "ατμοσφαιρικά " θα έλεγα.....Νοηματικά διότι δεν βγαίνει το καθαρό νόημα του "εγώ είμαι" όπως το είχες καλλιεργήσει μέχρις εκείνο το σημείο..Στιχουργικά γιατί φαίνεται να κάνει μια "λούμπα" θα έλεγα σε αυτό το σημείο το ποίημα με λέξεις και εκφράσεις που δεν συνδέονται σωστά μεταξύ τους ,αλλά και ατμοσφαιρικά γιατί "ακυρώνει " κάπως αυτή την αίσθηση θαλπωρής που θέλει να νοιώσει εκείνο το "ερμο" που όλοι το πετροβολάνε..Βρήκε εν ολίγοις πολύ και ζεστή αγκαλιά τέτοια στον τελευταίο στίχο που παρακαλάει μέχρι και τον ήλιο να αργήσει να ξημερώσει..Μια τέτοιου είδους ταύτιση αισθημάτων ,ταιριάζει θα έλεγα με διαφορετικό ποίημα ως εκείνο το σημείο..
Η γνώμη μου πάντα φυσικά έτσι;..Γιατί κατά τα υπόλοιπα μου άρεσε πολύ..ζεστό ποίημα..τρυφερο..αγαπησιάρικο..