Ζουσαν καποτε σε χωρα μακρινη
μια μικρη κοπελα που εκλαιγε ζαφειρια,
κι ενας ομορφος και νεος πειρατης
που καρδιες κουρσευε σ΄ολα τα ταξιδια.

Οπως εβγαινε της πούλιας ο χορος
η κοπελα ξενυχτουσε στο λιβαδι,
τα ζαφειρια απ΄τα ματια της, σωρος
τρεμοπαιζαν και φωτιζαν στο σκοταδι.

Κι ετσι περναγαν τα χρονια στη σειρα
μα η πουλια τα ζαφειρια ειχε ζηλεψει,
και φιρμανι εστειλε στον πειρατη
τα δυο ματια της κοπελας να κουρσεψει.

Θα σου δωσω του΄πε, χιλιους θησαυρους
καλοταξιδα νερα, για τα ταξιδια,
φτανει μονο να την βρεις ,΄κει στους αγρους
να της παρεις απ΄τα ματια τα ζαφειρια.

Και απ΄ολους τους κουρσαρους, τυχερος
θα ΄σαι παντα και θα λαμπεις στους αιωνες
θα γενεις της πουλιας, αιωνιος φρουρος
τ΄ονομα σου θα υμνουνε λεγεωνες.

Κι ο κουρσαρος επεσε ,στ΄αστερισμου, την πλανη
και ορκιστηκε για πλιατσικο ,να φερει τα δυο ματια,
στον εναστρο της ουρανο, να στεκουν σαν καπλανι
τα υπερλαμπρα που ζηλεψε, των ζαφειριων καρατια.

Μα οταν την ειδε απεναντι, να κλαιει τα ζαφειρια
και το χλωμο της προσωπο να φεγγει σαν αστερι,
ξεχασε αμεσως θησαυρους, κι αλλαργινα ταξιδια
και φιλησε της το μικρο, μικρο λευκο της χερι.

Και την καρδια του αποθεσε, πλιατσικο στα καρατια
να την λατρευει αιωνια,ορκιστηκε στη νυχτα,
τα δυο μελια της εκπαγλα και ζαφειρενια ματια
στον ερωτα του χαρισαν αεναη καληνυχτα.

Κι αν χιλια χρονια περασαν, το λεν΄τα γλαροπουλια
σαν παραμυθι μεταξιου και αιωνιας καλοσυνης,
ποτε δεν τα καταφερε να τ΄αποκτησει η πουλια
και τα ζαφειρια εγιναν, χαρες της δεσποσυνης.

Προβολές: 37

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 19 Νοέμβριος 2009 στις 10:07
Μια ζωγραφια το παραμυθι σου!!!
καλημερα
Σχόλιο από τον/την NaTaSsA στις 19 Νοέμβριος 2009 στις 14:31
όπως κάθε παραμύθι
με μάγεψε!
Σχόλιο από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 19 Νοέμβριος 2009 στις 14:40
Ένα ρομαντικότατο παραμύθι αγάπης , με αξίες ζωής , σε ένα υπέροχο ποίημα. Μπράβο Θανάση!!!!!
Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 19 Νοέμβριος 2009 στις 16:54
Παραμύθι μεν , αλλά εχει την γευση της αλήθειας , για την αξία της αγάπης..!!!
Μπράβο, Μπράβο Θανάση μου!!!
Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 19 Νοέμβριος 2009 στις 18:16


Μπράβο σου !
με τα Ζαφείρια τα παραμυθένια
τη μεταξένια καλωσύνη,
με τα χλωμά αστέρια σου, τα σένια
και για του πειρατή τη σωφροσύνη...
Σχόλιο από τον/την Μίνα στις 19 Νοέμβριος 2009 στις 20:23
Από τα ωραιότερα παραμύθια!
Καταπληκτικό!!!
καλησπέρα
Σχόλιο από τον/την morsecode στις 19 Νοέμβριος 2009 στις 22:28
πολυ ομορφο!
Σχόλιο από τον/την M alive s στις 19 Νοέμβριος 2009 στις 22:44
Παραμυθένιες μνήμες
τρυφερά ανσταίνονται.
Κι ανασταίνουν.
Αισθήσεις.
Συναισθήματα.
Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 19 Νοέμβριος 2009 στις 22:48
Θα σου δωσω του΄πε, χιλιους θησαυρους
καλοταξιδα νερα, για τα ταξιδια,
φτανει μονο να την βρεις ,΄κει στους αγρους
να της παρεις απ΄τα ματια τα ζαφειρια.

Θησαυρός!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 20 Νοέμβριος 2009 στις 1:11
κόκκινη κλωστή δεμένη
στην ανέμη τυλιγμένη....


παραμυθένιο και λίγα λέω!!!!!!!!

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services