Δες με

[Ειρήνη]

Δες με

Σφάλισε τα βλέφαρά σου,
την εικόνα μου φαντάσου,
σαν μια νύχτα βροχερή
κι αχνοφέγγιστο κερί.

Ένα σπίτι γκρεμισμένο
σε χωριό ερημωμένο,
μες τη θύελλα σκαρί,
ένα σύννεφο βαρύ.

Είμαι το σβησμένο ποί(η)μα
σ' ένα ξεχασμένο μνήμα,
ένα πόνου ουρλιαχτό,
στα σκουπίδια φυλαχτό.

Είμαι ένα μοιρολόι
και του αγριμιού οι γόοι,
μια πομπή σιωπηλή,
ένα σε νεκρό φιλί.

Αν τη σκέψη σου περάσεις
μες σ' αυτές τις παραστάσεις,
να τη δεις αυτό αρκεί,
τη μορφή μου μέσα κει.

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

Είμαι ένα μοιρολόι
και του αγριμιού (λόϊ) οι γόοι,
μια πομπή σιωπηλή,
(σαν) ένα -(σε)- νεκρό φιλί.


Εξεζητημένο ...

Την Όμορφη Καλησπέρα μου Ειρήνη !

[ermioni]

Φανταστικό!!!