Απ' τη Γλώσσα σου Σαμάνε, τώρα δεν κοιμάμαι..

[Στιχοπλάστης]

Δυό βράδια είμαι ξάγρυπνος
δυό βράδια δεν κοιμάμαι,
με έναν πετροκότσυφα
πάνω στην Πίνδο πάμε..

"-Τιτίβ-τιτίβ και δόξα σοί
αμάραντε βοριά!
Δόξα στον Πόνο Τ' Άνθρωπου,
δόξα και στα βουνά....."

Ρίγη με διαπερνούν,
φωτιά με διατρέχει,
γι'αυτό το αριστούργημα
γλυκό, το δάκρυ τρέχει.

"Τι γοργονίτσες-άσματα !
Τι στιχοδέλφινα !
Τι δεκαπεντασύλλαβοι !
Τι λόγια πέτρινα !......"

Αυτό δεν είναι ποίημα
ούτε λόγια ανθρώπου,
είναι Θεού το μίλημα,
τσεκούρι ξυλοκόπου..

"Άι, ονειράκια μου γρεμοί,
να πέφτει το κακό
της μοίρας τ'άγριο στοιχειό
και το θανατικό........"

Ο σπούργος είσαι του βουνού
Σαμάνε ταπεινέ,
είσαι ένα πλάσμα του Θεού
μα γίγαντας για εμέ.

"Άι, αίμα ποταμάκι μου
κόκκινο κι αχνιστό,
σοφόν κι αλαφροϊσκιωτο
χρόνους τριάντα-δυό....."

Τέτοια λεξαγαλλίαση
δεν θα την ξαναδώ,
πως θά'θελα Θεούλη μου
να μάθαινα και 'γω..

"Το 'έψιλον' στην ερημιά
τ'άμβωνα του βουνού,
το 'πι' στα πετρογέφυρα
τ'Αώου ποταμού....."

[Κατερίνα]

όπως ακριβώς τα είπες
μπράβο στιχοπλάστη!!!

[ορφανιδης νικος]

καλησπερα Στιχοπλαστη τρομερε!!!!
καλο Σαββατοκυριακο φιλε

[Στιχοπλάστης]

'
Ξαναβάζω αυτό "μεγάλο ευχαριστώ" στο φίλο μας Σαμάνο που μας έκανε τη χάρη να ξαναδημοσιεύσει το αριστούργημά του "Η Γλώσσα μου η ελληνική"
Αριστούργημα των αριστουργημάτων !!!
Ξαναδιαβάστε το !
Αυτό το ποίημα είναι κάτι σπάνιο...

.

[αισχυλος]

ε! μετα απο αυτο παω να το διαιβασω!!!

[ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Μπράβο φιλαράκι , πανέμορφο ποίημα σχόλιο , ταξίδεμα!!!!!!!!!

[Αννέτα]

Ο σπούργος είσαι του βουνού
Σαμάνε ταπεινέ,
είσαι ένα πλάσμα του Θεού
μα γίγαντας για εμέ.

Άξιοι!!!!!
Μπράβο!!!

[ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ]

Πολύ ωραίο!

Καλησπέρα

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Για αλλη μια φορα αψογος φιλε στιχοπλαστη!!!
καλησπερα

[Ειρήνη]

Αυτό το ποίημά σου δεν ξέρεις πόσο με συγκινεί!!!
Μεγαλείο!!!!!

Νά ΄σαι καλά και νά 'ναι, να μας "τρέφει" και να μας ανεβάζει
στις κορφές των βουνών του!!!!!

[Άγγελος Παπαγεωργίου]

ΚΑΛΕ μου φίλε Στιχοπλάστη...
Διαβάζω και ματαδιαβάζω τους υπέροχους στίχους
που 'γραψες μ' αφορμή τα στιχάκια μου .
Οι δικοί σου στίχοι είναι ανώτεροι κι αξιοθαύμαστοι, γιατί πέρα απ' τ' άλλα,
είναι κι ανεπιτήδευτοι.
Είναι αφτιασίδωτοι,δυνατοί κι αληθινοί, σαν τα γερόντια πάνω στα ηπειρώτικα ερημοχώρια, που κάθονται στο καφενείο βουβά και καπνίζουν - καθένας τους σ' άλλο τραπέζι, μονάχος καθισμένος- και λένε με τη σιωπή τους χίλιες λέξεις.
Όσο διαβάζω τους στίχους σου, τόσο βλέπω -κι αυτό στο ματάπα-
τη μεγάλη αγάπη και την τρέλα που 'χεις για τα βουνά.
Αυτό το πανέμορφο "κόλλημα", που είδα απ' την πρώτη στιγμή
που έσκασες μύτη εδώ και μου 'κανε τρομερή εντύπωση,
κρατάω μαζί με τους υπέροχους όπως πάντα στίχους σου.
Για μένα, όσοι τα 'χουν θεό τους τα βουνά, είναι κάτι παραπάνω από φίλοι.
Είναι σύντροφοι κι αδέρφια.
...........................
Όταν ,σύντομα, ματάρθει ο spartinos στην Ελλάδα, μακάρι ν' ανταμώναμε
όλοι, όπως και το περασμένο φθινόπωρο, μαζί κι εσύ τώρα, Παγγαίο ή Ζαγόρια.
.............................
Να σου 'ρχονται όλα στη ζωή, έτσι όπως τα θες.
Πάντα.
Και τα βουνά, βουνά.