Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ακόμη ...

*
Κι αν τα φτερά μας με τρισίλιο ματίσαμε ,
στους ματωμένους ώμους μας σε κάποια ράδα ...
και τις πληγές μας με ψαρόλαδο αλείψαμε ,
δίπλα σε βράχια που `σκαψε η σοροκάδα ...

Κι αν τα κορμιά μας σε σειρήνες παραδώσαμε ,
στου παραλογισμού την έκσταση και την κρεπάλη ...
και με ψαλμούς τους δαίμονες μας αφορίσαμε ,
ακροβατόντας στης απόλαυσης την ζάλη ...

Κι αν διοπτεύσεις σε νεκρά αστέρια πήραμε ,
και φάλτσα στίγματα μας ρίξανε στις ξέρες ...
κι αν οι θολοί ορίζοντες μας παραπλάνησαν ,
και το αρίβα μας αλλάξαν χίλιες μέρες ...

Ακόμη έξω στη βαρδιόλα μας περήφανοι ,
στεκόμαστε πανάρχαιοι στρατιώτες ...
φόρο τιμής στη θάλασσα σαν αποδίδουμε ,
του πεπρωμένου μας αιώνιοι δεσμώτες ...

Ακόμη τα παλιά κομπάσα μας χαιδεύουμε ,
του καραβιού μας καθορίζοντας την ρότα ...
και τις καρδιές μας ν` αντέχουν εκπαιδεύουμε ,
και να πορεύονται αγέρωχες σαν πρώτα .

* * *

Όταν ζεις με φαντάσματα …
ψάχνεις πάντοτε για εκείνη την αλήθεια που θα σε λυτρώσει ...

Αλήθεια … , πόσα καλοκαίρια πέρασαν , θυμάσαι άραγε ;

Παρασκευή , 12 Ιανουαρίου 2007

Προβολές: 189

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 6 μέλη

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 15 Μάρτιος 2012 στις 12:58: Ακόμη τα παλιά κομπάσα μας χαιδεύουμε ,
του καραβιού μας καθορίζοντας την ρότα ...
και τις καρδιές μας ν` αντέχουν εκπαιδεύουμε ,
και να πορεύονται αγέρωχες σαν πρώτα

έτσι Γιάννη . σαν πρώτα

υπέροχο!

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 16 Μάρτιος 2012 στις 8:37: Τι να πω τι να προσθέσω Γιάννη μου στο Ε Ξ Ο Χ Ο ποίημά σου.!!!!

Όλα τα έγραψαν οι φίλοι μας ΌΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΈΠΟΥΝ.

Δεν ξέρω που σε βρίσκω, μα όπου και να σαι, καλά να περνάς.!