Της ψυχής μας το στέκι
Αύριο είναι Κυριακή
κι εγώ μέσα στη φυλακή
που έχω φτιάξει,
φωνές και γέλια παρακεί,
αύριο που 'ναι Κυριακή
τι θα αλλάξει.
Της Κυριακής το χάραμα,
και κάθομαι κατάχαμα,
τι περιμένω.
Δεν έχω κάτι να σκεφτώ,
για μένα να ονειρευτώ,
μόνο σωπαίνω.
Της Κυριακής ανατολή,
μα η ματιά μου η θολή
να βλέπει δύση.
Μέσα σε τούνελ προχωρώ,
γύρω μου άγγελοι χορό
έχουνε στήσει.
Κει μέσα η ανατολή
σαν δέκα ήλιοι πιο πολλοί,
κοιτάζω πίσω.
Γυρίζω σε μεταβολή,
σε τόσο φως είναι πολύ
να συνηθίσω.
Σχόλιο
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά