Το θα(ύ)μα

[Ειρήνη]

Μια ήσουν ήλιος και μια φεγγάρι,
πότε αστέρι λαμπερό,
το φυλακτό μου στο μαξιλάρι,
σε εκκλησιά το ιερό.

Πότε ο στίχος κι η μελωδία,
ένα τραγούδι θεικό
και η γλυκιά μου μελαγχολία,
ολοδικό μου αερικό.

Πότε η αύρα και το αγέρι,
ένας Απρίλης να με ανθεί,
γλυκύ μου έαρ, αγγέλου χέρι
να μ' ακουμπά, χωρίς σπαθί.

Ήσουν το θαύμα, μα το θάμα
κρατά τρεις μέρες όπως λεν,
στέρεψε της πηγής το νάμα
κι έμεινε μόνο το μηδέν.

[Χωρολάτρης]

Δεν υπάρχει το μηδέν Ειρήνη μου..Μη τους πιστευεις..Αυτά όλα ειναι φήμες εικοσι εννιά στατιστικών παραλόγου..Αν υπήρχε, δεν θα υπήρχε και ποιηση,καθότιν η καλύτερη ερωτική ποίηση γράφεται ως γνωστόν κατόπιν χωρισμου..
Δυνατό και χαρακτηριστικά δικό σου το ποιημα όλο!

[ONEIRODROMIO]

στέρεψε της πηγής το νάμα


Φορτισμενος στιχος!!! μου αρεσει!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Καταπληκτικο!!!
Ξερεις και γραφεις τραγουδια υπεροχα!!!
Γεια σου Ειρηνη

[santana]

Ήσουν το θαύμα, μα το θάμα
κρατά τρεις μέρες όπως λεν...
Έκανες μιά υπέρβαση Ειρήνη ...Πολύ ωραίο..

[ermioni]

Το εκανες το θαυμα σου!!!