Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Αδικοχαμένος χρόνος

Αδικοχαμένος χρόνος
Και ψηλό βουνό ο πόνος
Απ’τα δάκρυα μου στάζει
Της αγάπης το μαράζι

Λάθεψε τα όνειρά μου
Και κοπήκαν τα φτερά μου
Μες το φλογερό της βλέμμα
Έκρυβε φωτιά και ψέμα

Έψαχνα να βρω λιμάνι
Η αγάπη να το φτάνει

Μα στο πρώτο μου το βήμα

Με παράσυρε το κύμα

Του τυφλού εγωισμού της
Κι η απάτη του φιλιού της

Πίκρα γέμισε και λάθη
Της καρδιάς μου το καλάθι
Και ο ουρανός θλιμμένος
Βρέχει αναστατωμένος

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προβολές: 34

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 14 Μάιος 2010 στις 10:42: Την καλημερα μου

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 14 Μάιος 2010 στις 11:48: έφτιαξες πάλι Γιώργο ένα περίτεχνο διαμαντάκι.

καλό σου βράδι.

Σχόλιο από τον/την M alive s στις 14 Μάιος 2010 στις 16:48: Στο αχανές του πάθους και του χρόνου,
περιηγητικός απολογισμός.

Σχόλιο από τον/την Αννέτα στις 14 Μάιος 2010 στις 22:07: Πίκρα γέμισε και λάθη
Της καρδιάς μου το καλάθι
Και ο ουρανός θλιμμένος
Βρέχει αναστατωμένος

Πανέμορφο!!!

καλησπέρα

Σχόλιο από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 15 Μάιος 2010 στις 10:56: ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ !!!

Την Καλημέρα μου !

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 15 Μάιος 2010 στις 16:07: Πίκρα γέμισε και λάθη
Της καρδιάς μου το καλάθι

Και ο ουρανός θλιμμένος
Βρέχει αναστατωμένος

Βρέχει και τραγούδια!!!
Τελειό-τατο!!!

Γειά σου Γιώργη!