Ξαφνικα ενσαρκωθηκαν
οι Φυλακες Αγγελοι
ταυτοχρονα μπροστα μας...
κηρυσσοντας την Ελευση του Μεσσια!
χρονια τωρα...
μα ο Κυριος αργει να 'ρθει...
Η ανθρωπινη φυση μας
συνηθισε την συνεχη επαγρυπνηση
των Αγγελων...
σε καθε σημαδι αμαρτιας
σε καθε λανθασμενη σκεψη...
...............................................
Ο Αγγελος μου αμφισβητει...
με επικρινει που δεν ζω αληθινα!
Δραπετευω!
γι' αλλο κοσμο...
εκει που δεν κρινεται η στιγμη...
εκει που δεν θα μ' αγρυπνα
η Σκια του Φυλακα Αγγελου μου
Νιτσε...
εκει που φωτοβολοι Αγγελοι
εμφανιζονται χωρις Σκια...
σαν την Αγαπη που κηρυσσουν!
.............................................
Η φωνη της καμπανας εψελνε
την κυριαρχια της
στην αιωνια σιωπηλη αποδοχη
της μεταβασης...
Επτα βραχυς και δυο παρατεταμενους ηχους της
οπως παλια σαν βουλιαζε καραβι
σημαδι αναχωρησης πια...
εκει που το υπαρκτο κι ανυπαρκτο συνυπαρχουν
το περασμα στο μεσοδιαστημα....
Αδιαφορη η φωνη του υπολογιστη...
"Προορισμος το αστρο Αποκαλυψη
πλανητης Ειδωλο
Αφιξη σε 192 Γηινες ωρες
Ταχυτητα Διαφυγης
στο 87.31% της ταχυτητας του Φωτος
Προσδεθειτε! ... Καλο σας ταξιδι!"
Δεθηκε.
Ενα φως...σαν του λυκοφωτος αναλαμπη
περνας και χανεσαι...
.........................................................
Το γελιο του φιλιου μου
τρυγησε
στα σκοτεινα...
να μην γνωρισει λησμονια!
Το γραπωμα
του απνοου χαμου μου
αγαπησε...
Ειναι γραμμενο
το ειναι σου αλλαγμενο
να επιζει...
στα κερασενια της νερα
τα σμαραγδενια συννεφα
κρυβουν φεγγαρια διδυμα
τα ονοματα μας...
Νιωθεις ευλογημενος
χωρις να το θελεις
ενας σωσμενος....
Η Ανασα της ξορκι γεννα
το μυστικο τραγουδι
που τραγουδιεται μεσα μου...
..............................................
Της πτησης το μηνυμα
ερωτοφυσημα
της πτωσης το τιμημα
να εμφυσας το εμφυσημα...
..............................................
Γενναιοδωρος ο πυρετος
λουζεται στην αθωοτητα του χαμογελου της
κι αναδυεται ο ρυθμος
με το τιναγμα των φτερων του αγγελου της..
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά