Αγναντεύω απ’ τ’ ακρογιάλι
ώρες μ’ ένα κανοκιάλι
μήπως και φανεί ποστάλι
που καιρό το καρτερώ
την αγάπη μου να φέρει
απ’ της ξενιτειάς τα μέρη,
να μυρίσει καλοκαίρι
κι εγώ λίγο να χαρώ.

Για ν’ ανάψω ένα κερί
παίρνω σβάρνα τα ξωκλήσια
τα πελάγη να κάνει ίσια
ο Θεός αφού μπορεί
να φυσά αύρα πελαγίσια,
αγκαλιά της στα μεθύσια
να βουλιάζω σαν σκαρί.

Με το κύμα αγριεμένο
στ’ ακρογιάλι περιμένω
τ’ όνειρό μου το χαμένο
για να δέσει στη στεριά
στο πλευρό μου να το πάρω
φωτεινό να τό’ χω φάρο
και μαζί του να μπατάρω
ναυαγός στην ξαστεριά.

Για ν’ ανάψω ένα κερί
παίρνω σβάρνα τα ξωκλήσια
τα πελάγη να κάνει ίσια
ο Θεός αφού μπορεί
να φυσά αύρα πελαγίσια,
αγκαλιά της στα μεθύσια
να βουλιάζω σαν σκαρί.

Προβολές: 20

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services