Τα Μάτια σου Στα Μάτια Μου

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ !



Είναι ο Χρόνος (φυλακή)
κι ο χώρος που μεγαλώνει,
όταν ξυπνάς τα πρωϊνά
κι ο Αέρας σε μαλώνει.
Φτάχνεις καφέ να πιείς γλυκό
κι η γεύση είναι χάλια
κοιτάς το χρώμα της ζωής
και γίνεται βεντάλια.
Κάνεις δυο βήματα μπροστά
και ένα βήμα πίσω
για να προλάβεις με χορό
του Ονείρου να μεθύσω΄
να πιώ τ' Αθάνατο Νερό
απ' την πηγή που ρέει,
και να κατέβω στο γυαλό
για να σε ζωγραφίσω.
Κι αν μου μιλάς από μακρυά
εγώ δεν το γνωρίζω,
γιατί με μιά σου ενέργεια
χαρίζομαι σ' αγγίζω.
Η σκέψη σου στη σκέψη μου
και όλα είναι δικά σου,
στα χέρια σου αφήνομαι
και έρχομαι κοντά σου.
Με ένα -Ναί- σου θα (χαθώ)
και με ένα -Οχι- σου θα (πέσω)
καλύτερο το Σίγουρα
όταν το Μετατρέψω.