ΣΤΟ ΛΑΚΚΟ ΤΩΝ ΛΕΟΝΤΩΝ

[ΧΑΤΖΗΣ ΡΟΛΑΝΔΟΣ]

Αν έρθεις θα μερώνουνε τα κύματα κι οι μπόρες,
οι ελπίδες θα χορεύουνε στης κόλασης τις ώρες.
Αν έρθεις θα’ ναι Ανάσταση και θα φυσάει πρίμα,
συσπειρωμένος ο λαός δεν θα ‘ναι πια το θύμα.

Για να χαθείς στα βάραθρα της αγκαλιάς μου αν έρθεις
σπυρί - σπυρί τις πίκρες μου στα χείλη σου θ’ αλέθεις
κι ακούραστα στ’ αδράχτι σου σαν νήμα θα με γνέθεις.

Αν έρθεις στην αφρόντιστη κι ανήλια κάμαρή μου
πηγή μου θα’ σαι γάργαρη στο κάμα της ερήμου,
στο βλέμμα σου θα ρίχνομαι στον «Εύξεινό σου Πόντο»,
στη μελωδία του έρωτα θα σ’ έχω για σιγόντο,
στη φλόγα της αγάπης μου δεν θα σου κάνω σκόντο,
θα πέσω για χατίρι σου στο λάκκο των λεόντων.

Αν έρθεις θα φιλιώνουνε στον πόλεμο οι φαντάροι,
θα βγαίνει με χαμόγελο τις νύχτες το φεγγάρι.
Αν έρθεις με παιδιών φωνές θα σείονται οι πλατείες
και στις αυλές θ’ ανθίζουνε ζουμπούλια και γαζίες.

Για να χαθείς στα βάραθρα της αγκαλιάς μου αν έρθεις
σπυρί - σπυρί τις πίκρες μου στα χείλη σου θ’ αλέθεις
κι ακούραστα στ’ αδράχτι σου σαν νήμα θα με γνέθεις.

Αν έρθεις στην αφρόντιστη κι ανήλια κάμαρή μου
πηγή μου θα’ σαι γάργαρη στο κάμα της ερήμου,
στο βλέμμα σου θα ρίχνομαι στον «Εύξεινό σου Πόντο»,
στη μελωδία του έρωτα θα σ’ έχω για σιγόντο,
στη φλόγα της αγάπης μου δεν θα σου κάνω σκόντο,
θα πέσω για χατίρι σου στο λάκκο των λεόντων.

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

ΠΟΛΥ  ΩΡΑΙΟ ! ! !