Μολών λαβέ του Λεωνίδα

[Αδαμοπουλου Γεωργια]

Γλυκιά πατρίδα μου εσύ

έγινες μέγα μαγαζί,

σε ξεπουλούν στις αγορές

κομμάτια χίλια οι πληγές.

Πατρίδα μου, όλοι οι σοφοί σου

αν σηκωθούνε και σε δούν,

σ` ένα λυγμό θα τυλιχτούν.

Αν σηκωθούνε οι θεοί σου

και δούνε τούτο το σκοτάδι

πάλι θα πάνε, προς τον Άδη.

Αν σηκωθεί ο Κολοκοτρώνης

και δει τη φτώχεια τη δικιά σου

θα λυπηθεί τα χώματα σου.

Αν σηκωθεί κι` ο Παλαμάς

και δει πως σ` έχουν ξεπουλήσει

κι` αυτός στον Άδη θα γυρίσει.

Αν σηκωθούν οι φιλοσόφοι

και δούνε το λαό παρία

που πήγε του γένους η ιστορία.

Αν σηκωθεί ο Καζαντζάκης

και δει εμπόρους στις κορφές

θα κλάψει για τις συμφορές.

Αν σηκωθεί και ο Σεφέρης

δει την μεγάλη τραγωδία

θα γράψει με μελαγχολία.

Πατρίδα μου! γη της ελιάς

πως τα παιδιά σου ξεπουλάς

και τούτος ο τρανός λαός,

σκλάβος και δούλος και βουβός.

Ξυπνήστε!! Έλληνες εσείς

βροντοφωνάξτε, τούτη γης,

είναι δικιά μας, δεν πουλάμε

το άγιο χώμα προσκυνάμε.

Μολών λαβέ του Λεωνίδα

το σώμα μας εμείς ασπίδα

...Γραμμένο το  2017 κι` όσο τα αιματοβαμμένο οχτάωρο γίνεται δεκάωρο τίποτα δεν άλλαξε ούτε θ` αλλάξει, τα Νομοσχέδια θα περνούν.