ΕΜΦΥΛΙΟΣ

[Σαββανη Μαριλενα]

Κι ω θλήψη αιώνιε υπνοβάτη μου,
τις νύχτες που σωπαίνει ο κόσμος,
εσύ σαλπάρεις ελεύθερη...
Κι ένας νέος εμφύλιος ξεκινά.

Τα χέρια τρεμάμενα.
Η ανάσα βαριά...Αργοσβήνει,
σαν και μέσα της ξεψυχούν 
χιλιάδες κορμιά.

Μη φοβηθείς.
Ίσως τώρα γνωρίζεις πως έτσι συστήνεται ο κόσμος.

Εδώ που κάθε βλέμμα έχει φωνή,
κάθε φωνή μια σάρκα,
και η λύπη που χαίρεται βουβά,
χαϊδεύει δυο φεγγάρια.

Τώρα θα δείς,
μα θα αισθανθείς τα ίδια δικά σου μάτια.
Βελούδινα θα΄ναι ή γυμνά
γηραλέα μαύρα μάτια.

[Παντελής]

νυχτολούλουδο!!!

[Ντζούνης Κωνσταντίνος]

Καλό!

[Χαράλαμπος Γιαλαμάς]

Όμορφη αχαρτογράφητη περιήγηση.