Χρήμα

[Αρτέμης Αξαρλής]

Χρήμα,  που ορκίζεις τους εχθρούς

και, διαιρείς τους  φίλους,

τον έρωτα αμφισβητείς

το  δίκιο, υπονομεύεις

εξαπατάς την αρετή

βρίσκοντας τρόπου χίλιους

κι’ ανάλογα, με τους καιρούς…

Εχθρούς, κάνεις  τους φίλους!

 

Χρήμα, δυνάστη εραστή

η  βδελυρή επαφή σου

εξουσιάζει τη ζωή,

σμιλεύει τη κακία,

ελευθερώνει  ένστικτα

που, με διαταγή σου,

υπηρετούνε  δόλια…

Την  φθονερή  μορφή σου.

 

Εύκολα, δε παλεύεσαι

ποιο δύσκολα, νικιέσαι

της λάμψης σου το χάρισμα

ελέγχει  συνειδήσεις

κι’ αν, κάτι σου αντισταθεί

ευθύς, θα του επιδείξεις

πως , μόνο μ’ ένα νεύμα σου …

λερώνεις  υπολήψεις.

 

Μόνο τρελοί και, ασκητές,

περιφρονούν  παγίως

το πλάνο προσωπείο σου

μη  δίνοντας  αξία

παρ’ όλο,  που υποχθόνια

δουλεύεις  η δολίως

της  λογικής η υπέρβαση,

σε αγνοεί τελείως…

 

Μα, έχω μυαλό εχέφρονα

κι’ αν, σ’ εκθειάζω ατέρμονα

είτε, σε καταριέμαι

χωρίς τη προστασία σου

αδυνατώ  να ζήσω

και,  για να, σε αποκτήσω,

με τ’  άλλα σου  φερέφωνα…

Συμπλέω… Θεέ και, δαίμονα!

[Παντελής]

ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα, φίλε Αρτέμη.

[Χρήστος Σκανδάμης]

Πολύ - πολύ καλό !!!!!

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

Πολύ ωραίο Αρτέμη !!!